UCSM First Batch မွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသို႔

အမွာစာ

(၁)   ဒီစာစုေလးဟာ ကၽြန္ေတာ္ အခ်ိန္နည္းနည္းရၿပီး အားအားယားယား         

        ျဖစ္ေနလို႔ အေပ်ာ္သက္သက္ေရးထားတာ ျဖစ္ပါသည္။

(၂)   သူငယ္ခ်င္းတို႔ အခ်ိန္ရတယ္၊ အားတယ္၊ Entertainment တစ္ခုခုလည္း

        လိုခ်င္တယ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္မွ ဒီစာစုေလးကို ဖတ္ပါ။

(၃)   ဒီစာစုေလးဟာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္မႈသက္သက္ျဖစ္ပါသည္။

(၃)   ဒီစာစုေလးထဲမွာပါ၀င္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားအားလံုးသည္

       ကၽြန္ေတာ္၏ စိတ္ကူးမွ်သာျဖစ္ၿပီး အျပင္မွာ လံုး၀မျဖစ္ခဲ့ပါ။

(၄)   ဘယ္သူငယ္ခ်င္းကိုမွ နစ္နာေစလိုေသာစိတ္ အလ်ဥ္းမရွိပါ။

        ေပ်ာ္ရႊင္ေစလိုေသာစိတ္သာ အျပည့္အ၀ရွိပါသည္။

 (၅)   သူငယ္ခ်င္းတို႔

       ေက်ာင္းသားဘ၀အမွတ္တရေလးေတြကို ျပန္ေျပာင္းသတိရၿပီး၊

       သူငယ္ခ်င္းေတြ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ သတိရၿပီး၊

       စိတ္ေတြ လန္းဆန္းၾကည္လင္ပါေစ။

       Stress ေတြ ေလ်ာ့ႏိုင္ပါေစ။ ေပ်ာ္ရြင္ႏိုင္ပါေစ။

(၆)   UCSM First Batch မွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကို

       ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ တကယ္ကို သတိတရ ရွိရပါေၾကာင္းနဲ႔

       အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစေၾကာင္း . . . ။

အပိုင္း(၁)

အခ်ိန္ကာလ     -     ၂ ၀ ၂ ၅  ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ ( ၂ ၄ )ရက္။

        ေနရာ     -     မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ လူကံုထံမ်ားသာ ေနေသာရပ္ကြက္ရွိ

                          အထူးႀကီးမားလွစြာေသာ ေခတ္မီအိမ္ႀကီး၏ မဟာဧည့္ခန္း။

ေဖေဖ     -     ေတာ္ ၿပီသမီး၊ ဆက္မေျပာနဲ႔ေတာ့။ ေဖေဖမၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး။

                   သမီးကို မိုးကုတ္က ေဖေဖ့မိတ္ေဆြ ေက်ာက္တြင္းသူေဌးရဲ႕သားနဲ႔ပဲ 
                   သေဘာတူႏိုင္မယ္၊ ဒါပဲ။

သမီး     -     အဲဒီလိုေတာ့ မရက္စက္ပါနဲ႔ ေဖေဖရယ္။ သမီး မခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ေတာ့

                  သမီးကို ဇြတ္အတင္းမေပးစားပါနဲ႔။

ေဖေဖ     -     သမီး ဘာတစ္ခြန္းမွ ဆက္မေျပာနဲ႔ေတာ့။ ေဖေဖ့ရဲ႕ ေစတနာေတြ

                   ကို သမီးနားလည္ေစခ်င္တယ္။

သမီး     -     သမီးက စက္ရုပ္မဟုတ္ဘူးေဖေဖ။ အသည္းႏွလံုးရွိတဲ့လူ။

ေဖေဖ     -     တိတ္စမ္း။ သမီးက ေလာကႀကီးအေၾကာင္းကို ဘာမွ မသိေသး

                   ဘူး။ မေတာ္တာေတြနဲ႔ ေတြ႕သြားမွာစိုးလို႔ ေဖေဖက ေျပာေနရ

                   တာ။ ဒါကို သမီး နားလည္ရဲ႕လား။

                    ( ဧည့္ခန္းရွိ ေရႊသားအတိျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာေတဗယ္ေပၚရွိ

                   စေကာ့တလန္မိတ္ ဒိုင္းမြန္းေလဗယ္၀ီစကီကို စိန္သားျဖင့္ ျပဳလုပ္

                   ထားေသာခြက္အတြင္းသို႔ ထည့္ၿပီး တစ္က်ိဳက္ေမာ့လိုက္သည္။ )

သမီး     -     ေဖေဖေပးစားမယ့္သူကို သမီး မယူႏိုင္ဘူး ေဖေဖ။

                 ၿပီးေတာ့ အခုေခတ္မွာ မိုးကုတ္ေက်ာက္တြင္းသူေဌးသားဆို
                   တာေခတ္မရွိေတာ့ဘူး ေဖေဖ။

ေမေမ     -   ကိုရယ္ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ပါဦး။ သမီးရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရးကို 
                    သမီးစိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ပါေစ။

                 မိန္းမတို႔လည္း ကုိယ့္စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခဲ့ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။

ေဖေဖ     -   မင္း၀င္မပါနဲ႔ မိန္းမ။ သမီးက မင္း အလုိလိုက္ထားလို႔ အခုလိုျဖစ္ေနတာ။

ေမေမ     -    ဒါဆုိ ေဖေဖသေဘာတူႏိုင္ေအာင္ ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္းထဲက

                  သားတစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေရြးခ်ယ္ၾကည့္ပါလား။

သမီး     -     အဟင့္.. ဟင့္.. သမီးကလည္း အဲဒါပဲ ေျပာမယ့္ဟာကို။

                  ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္း ဦးေနမ်ိဳးထြန္း ရဲ႕ သားနဲ႔ဆိုရင္ေရာ

                  သမီးကိုသေဘာတူမွာလားဟင္။

ေဖေဖ     -     ဘာ! ဦးေနမ်ိဳးထြန္းရဲ႕ သား . . ဟုတ္လား။ ေဖေဖ                                      

                   သေဘာ မတူႏိုင္ဘူး။ အဲဒီ ဦးေနမ်ိဳးထြန္းရဲ႕သားက သမီးထက္

                   လည္း အသက္ႀကီးေနၿပီ။ ၿပီးေတာ့ သူ႕ေဖေဖနဲ႔ ေမေမက ၀ိတ္

                   တက္မွာစိုးလို႔ သူတို႔က် မစားဘဲ သူ႕တို႔သားကိုပဲ တအားေကၽြးေန

                   လို႔ သူတို႔သားက အစားေတြ တအားစားၿပီး၊ ကြန္ပ်ဴတာဂိမ္း ေတြ

                   တအားကစားလို႔ ဖက္တီးပုပ္ႀကီးျဖစ္ေနၿပီ သမီးရဲ႕။

                   ၿပီးေတာ့ သူ႕အေဖအေၾကာင္းလည္း ေဖေဖအသိဆံုး 

                   ေဖေဖမေပးစားႏုိင္ဘူး။

သမီး     -     အဟင့္.. ဟင့္ . . အဲဒါဆို ဦးေအာင္ထက္ ရဲ႕ သားဆိုရင္ေကာ။

ေဖေဖ     -     ဘာ! ဦးေအာင္ထက္ရဲ႕ သား.. ဟုတ္လား။ ေဖေဖ

                   သေဘာမတူဘူး သမီး။ အဲဒီ ဦးေအာင္ထက္ရဲ႕သားက ငယ္ငယ္

                   က ဂ်ိန္းစဘြန္းလိုလို၊ ေကာင္းဘိြဳင္လိုလို မ်က္မွန္တပ္ၿပီး ေသနက္

                   တစ္လက္နဲ႔ ေသာင္းက်န္းတဲ့ပံုေတြ ေဖေဖ Face Book မွာ

                   ေတြ႕ဖူးတယ္သမီး။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ေဖေဖ က သူ႕ေမေမ ကိုရဖို႔

                   ႀကိဳးစားခဲ့သလိုမ်ိဳး သူ႔သားက သမီးကို ႀကိဳးစားလာရင္ေတာ့လည္း

                   ေဖေဖ စဥ္းစားမယ္။ သူ႕ေဖေဖ ဦးေအာင္ထက္ဆိုတာ သူ႕ေမေမ

                   ေဒၚသီရိမ်ိဳးလိႈင္ကို ရဖို႔ အင္မတန္ႀကိဳးစားခဲ့ရတာ သမီးရဲ႕။

                   ေနာက္ဆံုး ေက်ာင္းကဗ်ာစာအုပ္မွာ ေအာင္ထက္(P.K.U)ဆုိတဲ့

                   ကေလာင္နာမည္နဲ႔ ပခုကúLၿမိဳ႕က ငယ္သံေယာဇဥ္ေတြအေၾကာင္း

                   ကဗ်ာေလးထည့္ေရးမွ အဆင္ေျပသြားတယ္ထင္တာပဲ သမီးရယ္။

သမီး     -     အဟင့္.. ဟင့္ . . အဲဒါဆို ဦးဥကúúúúာမ်ိဳး+ေဒၚခင္ၿဖိဳးသန္႔ တို႔ရဲ႕

                 သားဆိုရင္ေကာ။

ေဖေဖ     -     ဘာ! ဦးဥကúာမ်ိဳးရဲ႕ သား.. ဟုတ္လား။ ေဖေဖ သေဘာမတူ

                   ႏိုင္ဘူး သမီး။ အဲဒီ ဦးဥကúာမ်ိဳးဆိုတဲ့လူက ဘာမွ အပင္ပန္း

                   မခံႏုိင္ဘူး သမီးရဲ႕။ ဟိုးအရင္တုန္းက ေဖေဖက သူ႕ကို

                   လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ဖို႔ ခ်ိန္းတုန္းကလည္း ခ်ိန္းတဲ့

                   လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ေနရာကေ၀းလို႔ မလာႏိုင္ပါဘူးတဲ့။

                   ခင္ဗ်ားက အခုဘယ္ေရာက္ေနတာလဲဆိုေတာ့

                   သူ႕မိန္းမအိမ္မွာတဲ့။ ေဖေဖခ်ိန္းတဲ့ (၁၉)လမ္း မင္းသီဟ

                   လက္ဘက္ရည္ဆိုင္နဲ႔ သူ႕မိန္းမ ေဒၚခင္ၿဖိဳးသန္႔ တို႔အိမ္က

                   ငါးအိမ္ေလာက္ပဲျခားတယ္သမီးရယ္။ အဲဒါကို ေ၀းလို႔

                   မလာႏိုင္ပါဘူးတဲ့။ အဲဒီလူက ပင္ပန္းမယ့္အလုပ္ဆိုရင္

                   ေလေတာင္မခၽြန္ဘူးသမီးရဲ႕။ သူ႕သားဆို ပိုဆိုးလိမ့္မယ္။ ေဖေဖ

                   မေပးစားႏိုင္ဘူး။

သမီး     -     အဟင့္.. ဟင့္ . . အဲဒါဆို ဦးလိႈင္မ်ိဳး ရဲ႕ သားဆိုရင္ေကာ။

ေဖေဖ     -     ဘာ! ဦးလိႈင္မ်ိဳးရဲ႕ သား.. ဟုတ္လား.. ေဖေဖသေဘာ မတူႏိုင္

                   ဘူး သမီး။ အဲဒီ ဦးလိႈင္မ်ိဳးဆိုတာ ေဖေဖတို႔ေက်ာင္းတုန္းက

                   ေဘာလံုးကန္တာေတာင္ အရပ္မမီလို႔ ၀င္မပါခဲ့ရဘူးသမီးရဲ႕။

                   သူ႕သားကို သူ႔လိုအရပ္မ်ိဳးျဖစ္မွာစိုးလို႔ ငယ္ငယ္က စူပါမင္း၀တ္စံု

                   ေတြ ခဏခဏ၀တ္ခိုင္းခဲ့ရတာ သမီးရဲ႕။ အဲဒီ ဦးလိႈင္မ်ိဳးေတာင္

                   ကံေကာင္းလို႔ မိန္းမရတာ။ သူ႕မိန္းမ ေဒၚေ၀ေ၀ၿဖိဳးက သူအရမ္း

                   ႀကိဳက္တဲ့ စာေရးဆရာ နီကိုရဲ နဲ႔ အရပ္အေမာင္း တူတယ္ဆိုၿပီး

                   ဦးလိႈင္မ်ိဳးကို ယူခဲ့တာ။

သမီး     -     အဟင့္.. ဟင့္ . . အဲဒါဆို ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္း အန္တီ

                   ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့လိႈင္ ရဲ႕ သားဆိုရင္ေကာ။

ေဖေဖ     -     ဘာ! ေဒၚေက်ာ့ေက်ာ့လိႈင္ရဲ႕ သား.. ဟုတ္လား။

                   အခု နာမည္ႀကီးေနတဲ့ စာေရးဆရာမ ေက်ာ့ကလ်ာ(မံုရြာ) ရဲ႕

                   သားကို ေျပာတာလား။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး သမီး။ အဲဒီ စာေရးဆရာမ

                   ေက်ာ့ကလ်ာ(မံုရြာ)ဆိုတာ အခုလို ဘတ္စ္ဆဲလားစာေရး                    

                   ဆရာမျဖစ္ဖို႔ ဘ၀ေတြ အမ်ားႀကီးျဖတ္သန္းခဲ့တာ။ သူ႕ရဲ႕

                   အင္မတန္ တန္ဖိုးထားတဲ့ သားကိုေတာ့ ေဖေဖတို႔လို ေဆြႀကီး

                   မ်ိဳးႀကီး လူကံုထံ သူေဌးသမီးနဲ႔သေဘာတူမွာမဟုတ္ဘူးသမီး။

                   သမီး စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး မေမွ်ာ္လင့္ပါနဲ႔၊ ဒါပဲ။

သမီး     -     အဟင့္.. ဟင့္ . . အဲဒါဆို ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္း ဦးသက္ခိုင္ တို႔

                   ဆင္ျဖဴကၽြန္းမွာပဲ သမီးသြားေနေတာ့မယ္ . . အဟင့္  . . ဟင့္ . .။

ေဖေဖ     -    ဘာ !!!!!!!!!!!!!!!

                 သမီး . . . ဒီနားကို လာစမ္း။ သမီးကို ေဖေဖ ေသခ်ာေျပာျပမယ္။

                 အဲဒီ ဦးသက္ခိုင္ ဆိုတာ . . . အရင္တုန္းက ေဖေဖထင္တာ

                 သမီးေတြ ေမြးထားတယ္လို႔။ အခုေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ

                 ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္း ဦးမ်ိဳးဆက္က သတိေပးမွ ဒီလူက ေမြးထားတာ

                 သားႀကီးပဲ ႏွစ္ေယာက္ေတာင္။ သမီးကို ပို႔လို႔ မျဖစ္ဘူး။

                 ၿပီးေတာ့ သမီးေျပာတဲ့ ဆင္ျဖဴကၽြန္း ဆိုတာ ဟုိးအရင္တုန္းကေတာ့                 

                 ဦးေအာင္သိန္းတို႔ ဦးနႏၵာစိုး တို႔လို နာမည္ႀကီးစာေရးဆရာေတြ

                 ရွိခဲ့တာမွန္ပါတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီၿမိဳ႕ကလူေတြက ကဗ်ာေတြ၊

                 စာေတြအတြက္ အခ်ိန္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးနဲ႔တူပါတယ္။ ဘီယာကို

                 ေတာင္ အရသာခံ မေသာက္ေတာ့ဘူး။ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ဘီအီးနဲ႔

                 ေရာေသာက္တယ္ သမီးရယ္။ သမီးေျပာတဲ့ ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္း

                 ဦးသက္ခိုင္ကလည္း အခု လႊတ္ေတာ္အမတ္ႀကီး ျဖစ္ေနၿပီဆုိေတာ့

                 သူ႕သားေတြကို ဂရုစိုက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႕သားေတြက

                 ငယ္ငယ္ကတည္းက ဘီယာပုလင္းနဲ႔ ေဆာ့ၿပီး ႀကီးလာတာ။

                 ေဖေဖ စိတ္မခ်ႏိုင္ဘူး သမီး။

သမီး     -     အဟင့္.. ဟင့္ . . ေဖေဖကလည္း ဘာမွန္းလည္းမသိဘူး၊

                 နားကိုမလည္ဘူး။ ဟိုအရင္တစ္ခါ ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္းလူပ်ိဳႀကီးေတြ

                 ဦးေဇာ္ႏိုင္လင္း၊ ဦးရဲ၀င္းသူ၊ ဦးမ်ိဳးဆက္၊ ဦးၿငိမ္းခ်မ္း တို႔နဲ႔

                 သမီးသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္လည္ၾကဖို႔ လာေခၚတုန္းကလည္း

                 သမီးကို ဘာလို႔ မလိုက္သြားခိုင္းတာလဲ။

ေဖေဖ     -     တယ္! . . ဒီကေလးမ ေဖေဖ့ကို ဘာေတြျပန္ေျပာေနတာတုန္း။

                   ေဖေဖက မလုိက္သြားနဲ႔ဆုိ မလိုက္သြားနဲ႔ေပါ့။

                   အဲဒီလူပ်ိဳႀကီးေတြအေၾကာင္းကို ေဖေဖပဲ အသိဆံုး။

သမီး     -     အဟင့္.. ဟင့္ . . အဲဒါဆို ေဖ့ေဖ့သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ သားေတြကို

                 ဘယ္သူေတြကယူမွာလဲဟင္။ သနားပါတယ္။

ေဖေဖ     -     ေၾသာ္ . .သမီးရယ္ သမီးေျပာတဲ့ ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕

                   သားေတြကို လိုခ်င္လြန္းလို႔ မရမက ပိုးပန္းေနတဲ့

                   ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္း သမီးရွင္ေတြ ရွိပါတယ္။ ဟုိးအေ၀းႀကီးက

                   ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္း ဦးသူရိန္ေမာင္ေမာင္ရွိတယ္။

                   သူဆို သမီးေခ်ာေလး(၂)ေယာက္ေတာင္ရွိတာ။

                   ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္း ဦးသိန္းသန္းသြင္ ရွိတယ္။

                    (သူ႕သမီးေလးက ကံေကာင္းရွာပါတယ္၊ သူနဲ႔မတူဘူး။)

                   ေနာက္ ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္း ဦးျမတ္သူရဗိုလ္ ရွိတယ္။

                   သူ႔သမီးေလးနာမည္က ရဲရဲရင့္ရင့္ တဲ့။

                    (သူ႕ေဖေဖနဲ႔တူရင္ေတာ့ ရဲ မွာပါ။ သူ႕ေဖေဖကလည္း

                   စိတ္ပူေနရေသးတယ္။)

                   ေနာက္ ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္း ဦးေက်ာ္မင္းထြန္း ရဲ႕ သမီးေလး

                   မမ သဲစုစုစံ ရွိတယ္။ အသားျဖဴျဖဴနဲ႔ ခ်စ္စရာသမီးေလး၊

                   ဂ်ပန္မေလးနဲ႔တူတယ္။ ေနာက္ ေဖေဖ့သူငယ္ခ်င္း ဦးစိုးလြင္

                   ရွိတယ္။ သူ႕သမီးေလး ခြန္းၾကည္ျဖဴ ဆိုရင္ သူ႕ေဖေဖရဲ႕

                   ၀က္လက္ၿမိဳ႕မွာ ကြမ္းေတာင္ကိုင္(ကြင္း)ေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ။

သမီး     -     ဟင့္... ဟင့္ . . ဒါဆို သမီးက ဘယ္သူ႕ကိုယူရမွာလဲ...လုိ႔။

ေဖေဖ     -     ေၾသာ္သမီးေလးရယ္ မငိုပါနဲ႔ကြယ္. . . တိတ္. . .တိတ္ . .တိတ္. .

                   သမီးရယ္ ေယာက်ာ္းမရတာ ဘာျဖစ္လဲသမီးရဲ႕။ သမီးမွာ

                   သမီးေမေမရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း အပ်ိဳႀကီးေတြ အမ်ားႀကီးရွိတာပဲ။

                   ေဟာ မႏၱေလးမွာဆိုရင္ အန္တီမိုးမင္း၊ အန္တီေအးေအးခိုင္၊                   

                   အန္တီသင္းယုလိႈင္၊ အန္တီယုယ၊အန္တီစိုးယုေမာ္တို႔ရွိတယ္။

                   စကၤာပူမွာဆိုလည္း အန္တီရိုစန္၊ အန္တီႏွင္းႏုႏုေအး၊

                   အန္တီထားထားလိႈင္၊ အန္တီေကဇာေန၀င္း၊ အန္တီခိုင္သဇင္ဦး၊

                   စာၾကည့္တိုက္အႀကီးႀကီးဖြင့္ထားတဲ့ အန္တီတင့္လွလွထူး။

                   ေနာက္ သမီးေမေမသူငယ္ခ်င္း အန္တီေကသြယ္ေက်ာ္ရဲ႕သမီး

                   နာမည္ေက်ာ္ ဒီဇိုင္နာ၊ ေမာ္ဒန္မေလး“မမဆုအိသြယ္” လည္း

                   ရွိေနတာပဲ။ သူလည္း အပ်ိဳႀကီးျဖစ္မွာသမီးရဲ႕။ သူ႕ေမေမ

                   အန္တီေကသြယ္ေက်ာ္ေတာင္ ကံေကာင္းလို႔။ ႏို႔မို႔ရင္

                   သူ႕ေမေမလည္း အန္တီရိုစန္တို႔နဲ႔ တစ္ဖြဲ႕တည္းျဖစ္မွာ။

                   ေမၿမိဳ႕မွာဆိုရင္လည္း နာမည္ႀကီးအဆိုေတာ္အန္တီဇြန္ကိုကို

                   ရွိတယ္။ သူက ေဖေဖတို႔ေခတ္က သွ်ီတို႔၊ ေကာ္နီတို႔လိုပဲ

                   တစ္ကိုယ္တည္း၊ အပ်ိဳႀကီး၊ Rockerႀကီး။

                   တံတားဦးမွာဆိုရင္လည္း ဒီကေန႔ နာမည္ႀကီး ကဗ်ာဆရာမ

                   ခင္ခ်ိဳလြင္(တံတားဦး) ေခၚ အန္တီခင္ခ်ိဳလြင္ရွိတယ္။

                   ေနာက္ ဘယ္သူေတြရွိဦးမလဲ . . .။

( မအင္ၾကင္းဦးနဲ႔ ဆရာေက်ာ္သူထြန္းတို႔ရဲ႕ သားေလး။

ျမတ္နႏၵာဥာဏ္ထြန္းရဲ႕သားေလး၊ စုိးစိုးဟန္ရဲ႕ သားေလး။

မခ်စ္တာ၊ ေတးေရႊ၊ မဇာျခည္ဦး၊ မသူဇာလိႈင္တို႔ရဲ႕ ရင္ေသြးေလးေတြ

ကၽြန္ေတာ္ ရဟန္း၀တ္တုန္းကခင္ခဲ့တဲ့ ကိုရန္ႏိုင္ နဲ႔ မသီရိႏိုင္ တို႔ရဲ႕သားေလး၊

စိုးစႏၵာစိမ့္ရဲ႕ သမီးအႀကီး ဖက္တီးပုပ္ေလး။

ေက်ာင္းတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕ရဲ႕ဂီတာသံေတြကို အၿမဲသီးခံအားေပးခဲ့တဲ့

ေရႊစည္ေတာ္အေဆာင္သူ ခင္သီတာႏြယ္၊ ေအးေအးတို႔ရဲ႕ ရင္ေသြးေလးေတြ

မအိျဖဴ၀င္း(ခ)မ၀ိုင္းရဲ႕ ရင္ေသြးေလး

မယဥ္မ်ိဳးေကခိုင္ေသာ္ရဲ႕ ရင္ေသြးေလး

အျခားအျခားေသာ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ ရင္ေသြးေလးေတြနဲ႔

သူတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္ရမႈေလးေတြ ေရးခ်င္ပါေသးတယ္။  )

အပို္င္း(၂)

ကၽြန္ေတာ္လည္း သမီးအိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြမ်ားေန တာနဲ႔ သမီးနဲ႔ မိန္းမကို ဘာေတြေျပာမိမွန္းမသိေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း သားရွင္ေတြ၊ သမီးရွင္ေတြ၊ လူပ်ိဳႀကီး၊ အပ်ိဳႀကီးေတြကိုလည္း အားနာမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က သမီးေလးအတြက္ စိတ္ပူမိတာကိုး။

စားပြဲေပၚက စေကာ့တလန္မိတ္ ဒိုင္းမြန္းေလဗယ္၀ီစကီကိုလည္း

ဘယ္ႏွစ္ခြက္ေသာက္မိမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး။

ဒါနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆးေလညင္းခံထြက္လိုက္ပါဦးမယ္ဆိုၿပီး

အျပင္ဘက္ကို တစ္ေယာက္တည္း လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာခဲ့မိတယ္။

ေလညင္းေလးကလည္း ခပ္ေအးေအးနဲ႔ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း သမီးေလး အတြက္ စိတ္ကူးေတြယဥ္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့တာ ေတာ္ေတာ္ခပ္ေ၀းေ၀းကို ေရာက္ေတာ့မွ ပတ္၀န္းက်င္ကို သတိထားၾကည့္မိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မသိတဲ့ ေနရာေလးတစ္ခုကို ေရာက္ေနတယ္ဗ်။

ကၽြန္ေတာ့္ေဘးဘက္မွာလည္း ေဆာက္လက္စ အေဆာက္အဦး အႀကီးႀကီးပဲ။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဟိုေငးဒီေငးၾကည့္ေနတုန္း အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို တန္းတန္းမတ္မတ္ႀကီးဗ်ာ ေလွ်ာက္လာတယ္။

အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဆိုေပမယ့္ ေခတ္ဆန္ဆန္အမ်ိဳးသမီးငယ္လို႔

ေျပာရမလားပဲ။ သူက ေပါင္လည္ထက္ အေပၚနည္းနည္းပိုေရာက္တဲ့

ကိုရီးယားစတိုင္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအတိုေလးနဲ႔ အေပၚပိုင္းက တီရွပ္နဲ႔

ေဒါက္ဖိနပ္ကလည္းအျမင့္ႀကီးပဲ မ်က္မွန္အမည္းႀကီးလည္းတပ္ထားတယ္။

“ဟဲ့ .. ေက်ာ္စြာေအာင္ နင္ငါ့ကို မမွတ္မိဘူးလား” တဲ့။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာ္ေတာ္အားနာသြားၿပီး၊ တစ္ေခါက္ေသခ်ာျပန္ၾကည့္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။ ပံုစံကေတာ့ တကယ့္ ေမာ္ဒယ္စတိုင္ပဲ။

“ ဟဲ့ .. ေက်ာ္စြာေအာင္ ငါ jewel Oo ေလ ”

“ ကၽြန္ . . . ေတာ္ . . . အား . . . နာ . . . . . ”

“ေၾသာ္.. ငါေလ ရတနာဦး ပါ နင္နဲ႔ တစ္ေက်ာင္းတည္း ေက်ာင္းတက္ခဲ့တာေလ ”

“ ဗ်ာ!  ရတနာဦး . . . မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္သိတဲ့ ရတနာဦးက ဒီလုိမဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းတုန္းက ရတနာဦး က နည္းနည္း၀သလားလို႔။”

“ဟုတ္ပါတယ္ . .  ငါ ရတနာဦး ပါ . . နင္တို႔က တစ္ခုခုဆို ငါ့နာမည္ကို ေမ့တတ္လြန္းလို႔ ငါက စကၤာပူမွာ Gym ေတြ တအားကစားလိုက္တာ” ဆိုၿပီး

မ်က္မွန္အမည္းႀကီးကို ခၽြတ္၊ ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ကို နည္းနည္းကားၿပီး ခါးေထာက္လိုက္တယ္။

အဲဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ့္လည္း ထပ္ၿပီးေသခ်ာၾကည့္မိတယ္။ ဟုတ္တယ္ဗ်ိဳ႕  . .

ရတနာဦး အစစ္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိၿပီ။ မွတ္မိဆို သူက မ်က္မွန္ႀကီးခၽြတ္လိုက္ ေတာ့မွ သူ႕ ငယ္ရုပ္ မ်က္လံုးေသးေသးေလးနဲ႔ ပါးေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက ေပၚလာတာကိုး . . .

“ ဟာ . . ရတနာဦး . .  သူငယ္ခ်င္း . . ဟာ . . ငါ တကယ္အံၾသသြားတယ္ သူငယ္ခ်င္းေရ . . နင္ အခု ဘာေတြလုပ္ေနတာတုန္း . . ”

“ ငါ အခု ၀င္ဒါမီယာထဲမွာ JEWEL MODEL ဆုိၿပီး ေမာ္ဒယ္သင္တန္းဖြင့္ထား တယ္ဟ...နင့္သမီးေလးကို ငါ့သင္တန္းကိုလႊတ္လိုက္ ငါ 50% discount ေလ်ာ့ေပးမယ္”

“ေအးပါ . . ေအးပါ . . ဒါနဲ႔ . . . နင့္သင္တန္းက ၀ တာကိုပဲ ပိန္ေအာင္လုပ္ေပးတာလား။ ပိန္တာကိုေကာ ၀ေအာင္လုပ္မေပးဘူးလား ”

“ရတာေပါ့ဟ . . အခု ငါ့သင္တန္းမွာ ငါတို႔ေက်ာင္းတုန္းကသူငယ္ခ်င္းေတြရွိ တယ္ေလ။ သူတို႔က သင္တန္းၿပီးသြားလို႔ သင္တန္းမွာပဲ နည္းျပ ျပန္လုပ္ေနၾကတယ္”

ပိန္တာကို ၀ေအာင္လုပ္တဲ့သင္တန္းမွာ နည္းျပေတြက မအိအိမိုးျမင့္၊ မခ်စ္နီလာ၀င္း၊ မျမတ္ေလးခိုင္၊ မစိုးမမထက္၊ မေ၀ေ၀လင္းျမင့္၊ ပဲခူးသူ မဥမာမင္းမြန္ ၊ စိုးစုိးဟန္၊ ေႏြးေႏြးဟန္ ေနာက္ မနႏၵာႏြယ္ဟန္ တို႔ ရွိတယ္ဟ . . . အဲ..နည္းျပခ်ဳပ္ကေတာ့ မကလ်ာမ်ိဳးစံ။ စက္ကင္းန္နည္းျပခ်ဳပ္က မမီမီလိႈင္ ေပါ့။

၀တာကို ပိန္ေအာင္လုပ္တဲ့သင္တန္းမွာေတာ့ နည္းျပေတြက အမ်ားႀကီးဟ . .

အဲ . . နည္းျပခ်ဳပ္ကေတာ့ မစုေသာ္တာ၀င္း ေပါ့။ စက္ကင္းန္နည္းျပခ်ဳပ္က မမ်ိဳးမင္းမင္းျမတ္။

“ ေကာင္းလိုက္တာ . . သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးစုမိေနၾကတာေပါ့ေနာ္ . . ”

“ေၾသာ္ . . . ေနာက္ထပ္ အထူးသင္တန္းတစ္ခုရွိေသးတယ္ဟဲ့ . .”

“ဟုတ္လား  . . . ဘာသင္တန္းတုန္းဟ”

“အဲဒီအထူးသင္တန္းက . . အရပ္ပုတဲ့သူေတြကို အရပ္ရွည္ေအာင္လုပ္ေပးတဲ့သင္တန္း”

“ဟုတ္လား . . . အသစ္ပဲ  . . . သိပ္မၾကားဖူးဘူးေနာ္”

“အဲဒီသင္တန္းက လူပိုမ်ားတယ္ဟ။

ဟဲ့ . . နင့္မိန္းမ မခင္သႏၱာထြန္း ေတာင္ အဲဒီသင္တန္းကို လာတက္ေန တယ္ေလ။ သူ႕ကိုလည္း ေျပာလိုက္ဦး . . သင္တန္းကို သိပ္မပ်က္နဲ႔လို႔။

သင္တန္းက ရက္ပ်က္မ်ားရင္ေတာ့ ဘာမွထူးမွာမဟုတ္ဘူးလို႔”

“အင္ . . ဟုတ္လား . . ေအာ္ . . ေအး . . . ေအး . . ငါေျပာလိုက္ပါ့မယ္”

“ဒီသင္တန္းမွာေတာ့ ငါတို႔ UCSM 1^st Batch က မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းေတြ

အားလံုးနီးပါးပါပဲ၊ လာတက္ၾကတာ။”

“ေအာ္ . . . ေအးေပါ့ . . ေအးေပါ့ . . အားလံုးနီးပါး ပုၾကတာကိုး . . . ေနာ့။

နင္က တကယ္စိတ္ကူးေကာင္းတာပဲ”

“ဒါေပမယ့္ သင္တန္းပ်က္ရက္မ်ားၾကတယ္ဟ။ သင္တန္းမွာ ဇြဲေကာင္းေကာင္းနဲ႔

ပံုမွန္တက္တဲ့သူေတြက မ၀ုိင္း၊ ေအးေအး၊ မခင္ဖုန္း၊ မမိုးမင္း၊ မေအးေအးခိုင္၊

မစိုးယုေမာ္တို႔ပဲ ရွိတယ္။ ထူးထူးျခားျခားေယာက်္ားေလးထဲက ကိုၿငိမ္းခ်မ္းလည္း သင္တန္းလာတက္ေသးတယ္။”

“ဘယ္သူေတြက သင္ေပးတာတုန္းဟ”

“ငါတို႔ေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္းေတြပါပဲ။ အရပ္ရွည္ၿပီးသားလူေတြေပါ့။

မေမၿဖိဳးၿဖိဳးေဇာ္၊ မမီမီမ်ိဳးမင္း၊ မခိုင္သဇင္ဦး၊ မဇာဇာလင္း၊ မေကခိုင္၀င္း”

“ ၀မ္းသာတယ္ေဟ့ . . နင္က တကယ္ကို အလုပ္ျဖစ္ေနတာပဲ. . .၀မ္းသာတယ္ .

 ဒါနဲ႔ နင္က အခုဘယ္ကိုလာတာတုန္း . . ”

ကၽြန္ေတာ္တို႔စကားေျပာေနတုန္း ေဆာက္လက္စအေဆာက္အဦးထဲက အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ သရီးကြာတားနဲ႔ထြက္လာတယ္။

သူက ဆရာ၀န္ေတြသံုးတဲ့ မ်က္ႏွာဖံုး(Mask Cover) တပ္ထားေတာ့

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘယ္သူမွန္းမသိဘူး။ မ်က္ႏွာဖံုးမွာေတာ့ မီးခိုးေရာင္လိုလို

အမႈန္႔ေလးေတြ ကပ္ေနတာပဲ သတိထားမိတယ္။

သူက ကၽြန္ေတာ္တို႔ အနားေရာက္ေတာ့မွ မ်က္ႏွာဖံုးကိုခၽြတ္လိုက္ၿပီး

“ဟယ္ . . ေက်ာ္ . . စြာ . . ေအာင္” ဆိုၿပီး နာမည္ တစ္လံုးခ်င္း ၀မ္းသာအားရ ေခၚတယ္။

အဲဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသခ်ာၾကည့္လိုက္မိၿပီး . .

“ ဟာ . . သူငယ္ခ်င္း . . ၀င္းသႏၱာ . . ဟာ . . ၀မ္းသာလိုက္တာ

ငါတို႔ မေတြ႕ၾကတာ ၾကာၿပီေနာ္ . . ”

“ ေအး . . ငါလည္း . . ၀မ္းသာပါတယ္ ” ဆိုၿပီး သူ႔ေခါင္းေပၚမွာ

ကပ္ေနတဲ့ မီးခိုးေရာင္ အမႈန္ေလးေတြကို ခါထုတ္ေနတယ္။

ကၽြန္ေတာ္က. . ဘာေတြပါလိမ့္လို႔ . . စဥ္းစားေနတုန္း . . .

“ ၀င္းသႏၱာက အခု ကိုယ္ပိုင္ဘိလပ္ေျမစက္ရံု ေထာင္ထားတာေလ ”လို႔

ရတနာဦး က ေဘးက၀င္ေျပာမွ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားတယ္။

“ေၾသာ္ . . ၀မ္းသာတယ္ေဟ့ ဒါဆို  . . အခု ဒီကို ဘိလပ္ေျမ လာပို႔တာေပါ့ . .”

“ ေအး . . ဟုတ္တယ္ . . ဒါႀကီးက ကို၀င္းမင္းထြန္းနဲ႔ မ၀ါ၀ါျမင့္ထြန္းတို႔ ေဆာက္တာေလ။ WIN & WAR CENTRAL TWIN TOWER (WWCTT) ဆုိၿပီ ဖြင့္မလို႔။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ အစံုပါမွာတဲ့။

ငါတို႔ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ဒီမွာ အခန္းေတြ ႀကိဳ၀ယ္ထားၾကတယ္။

မတမာခ်ိဳဦးက ဒီမွာ ပိုးထည္ဆိုင္ အႀကီးႀကီး ထပ္ဖြင့္မယ္။          

ေနာက္ ဇင္ဇင္ထြန္း က “မိုးလံုးျပည့္နတ္မိမယ္” ဆိုၿပီး ဆိုင္ခြဲထပ္ဖြင့္မယ္။

ေနမ်ိဳးထြန္းနဲ႔ အိအိ၀င္းက ဒီတစ္ခါေတာ့ “ PRESENT LINK ”  ဆိုတဲ့နာမည္နဲ႔

လက္ရွိမ်က္ေမွာက္ေရးရာေတြကိုပဲ သင္မယ့္ သင္တန္းဖြင့္မယ္။

တျခားသူငယ္ခ်င္းေတြလည္း  . . . . . . . . .

၀င္းသႏၱာစကားမဆံုးခင္မွာပဲ ငလ်င္လႈပ္သလို တုန္ခါမႈမ်ိဳးနဲ႔ အသံၾကားလို႔

လွည့္ၾကည့္မိေတာ့

မီးပံုးပ်ံကို လက္ေတြ၊ ေျခေထာက္ေတြ၊ ေခါင္းေတြ တပ္ေပးထားသလိုမ်ိဳး

အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ အျဖဴေရာင္ဂါ၀န္ႀကီး၀တ္ၿပီး

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘက္ကို တအိအိနဲ႔ ေရြ႕လာတယ္။

၀င္းသႏၱာတို႔ကေတာ့ သိပ္မထူးဆန္းသလိုပဲ လွမ္းၿပီးႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။

“ ေဟ့ . . . နန္းတြမ္ဟြမ္ေစာ ဘယ္သြားမလို႔တုန္း . . .”

ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲဒီေတာ့မွ ျပဴးျပဴးပ်ာပ်ာနဲ႔ ေသခ်ာၾကည့္မိတယ္။ ဟုတ္တာ ေပါ့ . .။ ဒီ ႏွာေခါင္းေသးေသးသြယ္သြယ္ေလးေပၚမွာ မ်က္မွန္ အ၀ိုင္းႀကီး တပ္ထားတဲ့ စတုိင္က ေက်ာင္းတုန္းက ေမာ္ဒယ္ဂဲ နန္းတြမ္ဟြမ္ေစာ ပဲေပါ့။

ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ေမာ္ဒယ္ဂဲ ကေန ဒီလိုပံုစံႀကီးျဖစ္သြားတာပါလိမ့္။

“ေဟ့ေကာင္ . . . ဘာစိုက္ၾကည့္တာလဲ . . .

ဒီမ်က္လံုးနဲ႔ . . . ဒီႏွာေခါင္းနဲ႔ . . .  နင္ . . ေက်ာ္စြာေအာင္ မို႔လား”

“ ဟဲဟဲ . .  သူငယ္ခ်င္း တြမ္  . . ေနေကာင္းလား . . .

နင္ ဒီလိုပံုစံႀကီး ျဖစ္သြားတယ္ေနာ္ . . ဟဲဟဲ . .အခု ဘယ္သြားမလို႔လဲ ”

“ ငါ အခု မတၱရာကိုသြားမလို႔ . . . ဟိုမွာ ျမတ္မ်ိဳးႏြယ္ေ၀ နဲ႔ လင္းလင္း၀င္း က

ေဘာလံုးအသင္းေထာင္မလို႔ လူလိုေနတယ္ ေျပာလို႔ . .”

“ ဟင္ . . နင္က . . ဒီပံုႀကီးနဲ႔ . . ”

“ဟဲ့ . . ငါကေတာ့ ဘယ္၀င္ပါပါ့မလဲ . .

အခု ျမတ္မ်ိဳးႏြယ္ေ၀ က ကေလး(၄)ေယာက္

လင္းလင္း၀င္းက ကေလး(၃)ေယာက္ . .

အဲဒါကို ေကာင္မေတြက ေဘာလံုးတစ္သင္းစာျပည့္သြားေအာင္

ကေလးထပ္ယူၾကရင္ ေကာင္းမလား တုိင္ပင္ေနတယ္ၾကားလို႔ . . .

ကေလးထပ္မယူၾကနဲ႔ေတာ့ ငါ့ကေလး(၄)ေယာက္ကိုပဲ

နင္တို႔ဆီ ပို႔လိုက္မယ္လို႔ သြားေျပာမလို႔  . . .

ငါက အခု ကေလးေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႔ဆိုေတာ့

က်န္တဲ့ကေလးေတြကို မထိန္းအားတာနဲ႔ အေတာ္ပဲ ” ဆိုၿပီး

နန္းတြမ္ဟြမ္ေစာက သူ႕ထံုးစံအတိုင္း

တုတ္ထိုးအိုးေပါက္ေတြေျပာၿပီး ဆက္ထြက္သြားပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲဒီေတာ့မွ ေသခ်ာၾကည့္မိတယ္။

မီးပံုပ်ံႀကီးက အထဲမွာ ကေလးရွိေနတာကိုး။

အပိုင္း(၃)

ကၽြန္ေတာ္လည္း ရတနာဦးနဲ႔ ၀င္းသႏၱာတို႔ကို ေသခ်ာႏႈတ္ဆက္ၿပီး

ေအးေအးေဆးေဆးပါပဲ ဆက္ထြက္လာခဲ့တယ္။

လမ္းခ်ဳိးေလးတစ္ခုကို ရုတ္တရက္ ေကြ႕လိုက္ေတာ့ ဟိုဘက္က အရွိန္နဲ႔နင္းလာ တဲ့ ၿပိဳင္စက္ဘီးနဲ႔လူက ကၽြန္ေတာ့္ကို ၀င္တိုက္ေတာ့မလိုျဖစ္ၿပီး စက္ဘီးလက္ကိုင္ ယမ္းကာ ယမ္းကာနဲ႔ လမ္းေဘးထိုးဆင္းေတာ့မလို ျဖစ္သြားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ မနည္းဖမ္းဆြဲလိုက္ရတယ္။

အဲဒီလူက တစ္ေခါင္းလံုးလည္း ဆံပင္ေတြျဖဴေဖြးလို႔ စက္ဘီး ေဒါက္ေထာက္ၿပီး ေတာ့ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ကို အရင္မီးညိွလိုက္ေသးတယ္။ ၿပီးမွ

“ ေဆာရီးပဲ အစ္ကိုရာ . . ကၽြန္ေတာ္က စက္ဘီးမစီးတာ

ၾကာေနၿပီး အခုမွ စမ္းစီးၾကည့္မိလို႔ပါ . .  ဟဲ ဟဲ ”

အဲဒီလူက သြားတက္ေလးႏွစ္ဖက္ေပၚေအာင္ရီျပၿပီး

ေတာင္းပန္လာေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိသြားၿပီး

“ဟာ . . သူငယ္ခ်င္း . . ငမင္း . . ကိုေႏွာင္း . . ေက်ာ္မင္းထြန္း”

ပလံုးပေထြးနဲ႔ သူ႕နာမည္ေတြ အကုန္ေခၚၿပီး ၀မ္းသာအားရ ေျပးဖက္မိတယ္။

အဲဒီေတာ့မွ သူကလည္း

“ဟာ . . သူငယ္ခ်င္း . . ေဂါဠဳ . . ေက်ာ္စြာေအာင္” ဆိုၿပီး

သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ေပြ႕ဖက္လိုက္ၾကတယ္။

မ်က္ရည္ေတြလည္း ကိုယ္စီက်လို႔ေပါ့။

ေက်ာ္မင္းထြန္းက တဟီးဟီးနဲ႔ အသံထြက္ၿပီး ငိုလိုက္ေသးတယ္။

ကၽြန္ေတာ္က

“မင္းကြာ . . ဘာလို႔ ဒီအရြယ္ႀကီးက်မွ စက္ဘီးစီးေနတာလဲ” ဆိုေတာ့

“အာ. . . ငါက အိမ္မွာ ကား(၆)စီးေတာင္ ရွိတယ္ကြ . .

ငါ့အတြက္(၁)စီး၊ ေယာက္ခမ(၁)စီး၊ ေယာက္ဖ(၁)စီး၊

ငါ့မိန္းမ(၁)စီးနဲ႔ ငါ့ကေလးႏွစ္ေယာက္အတြက္ တစ္ေယာက္(၁)စီး စီ . .

ဒါေပမယ့္ ကားေမာင္းရတာ . . ၾကာေတာ့ ၿငီးေငြ႕လာတယ္. .

ငယ္ငယ္ကလို ၿပိဳင္ဘီးေလးပဲ စီးခ်င္လာလို႔ စမ္းနင္းၾကည့္တာ . . ”

“ေအးကြာ . . အဲဒါဆို ငယ္ငယ္ကလို ငါတို႔ ဒီၿပိဳင္ဘီးေလးကို

ႏွစ္ေယာက္စီးရေအာင္ . . ဘယ္သြားရင္ေကာင္းမလဲ ”

“ Elephant Room ကိုသြားမယ္ကြာ . . ”

“ ဘာလဲကြ Elephant Room ဆိုတာ. . ”

“ ဟာ . . မင္းမသိဘူးလား . . လူပ်ိဳႀကီး ကိုေဇာ္ႏိုင္လင္း ရဲ႕ အခန္းေလကြာ ”

“ငါမသိဘူးကြ . . ေျပာျပပါဦး . . ”

“ ကိုေဇာ္ႏုိင္လင္း က ေစ်းခ်ိဳနားမွာ

ဦးသန္းညြန္႔+ေဒၚတင္ၾကည္ TNK GOLDSMITH PLAZA ဆုိၿပီး

အေဆာက္အဦး အသစ္ေဆာက္ထားတယ္ကြ။ အဲဒီအေပၚဆံုးထပ္မွာ ငါတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ အခန္းတစ္ခန္း သီးသန္႔ဖယ္ထားတယ္။ အခန္းေလးက ေတာ္ေတာ္က်ယ္တယ္။ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ၿပီးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း ေအးခ်မ္းတယ္ကြ။ ငါတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ တရားထိုင္လို႔လည္း ရတယ္။

တရားေခြေလးဖြင့္ၿပီးေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆး တရားနာလို႔လည္းရတယ္။”

“ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွေတာ့ အဲဒီလိုေတြ မလုပ္ျဖစ္ပါဘူးကြာ။

လူစံုရင္ ဘီယာေသာက္တယ္။ ဖဲရိုက္တယ္။

ကာရာအုိေကသီခ်င္းေတြ ဆိုၾကတာ မ်ားပါတယ္။”

“ ေဟ! . . ဟုတ္လား . . ေကာင္းလိုက္တာကြာ . . .

ဒါဆို ငါတို႔ အခုပဲ အဲဒီ ELEPHANT ROOM ကိုသြားၾကစို႔ . . ”

ကၽြန္ေတာ္က ၿပိဳင္ဘီးရဲ႕ေရွ႕ဘားတန္းကို ေဘးေစာင္းခုန္တက္ၿပီး စက္ဘီး လက္ကိုင္ကို ကိုင္လိုက္တယ္။ ေက်ာ္မင္းထြန္းက ကၽြန္ေတာ့္ပခံုးကိုကိုင္ၿပီး စက္ဘီးကို နင္းတာေပါ့။ ဒါက ငယ္ငယ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္စတိုင္။

အခုေတာ့ အဲဒီလို ဘယ္ဟုတ္မွာတုန္း။ ကၽြန္ေတာ္က ၀မ္းသာအားရနဲ႔

စက္ဘီးေရွ႕ဘားတန္းကို ခုန္တက္လိုက္တာ လက္ကိုင္နဲ႔ စက္ဘီးထိုင္ခံုၾကားမွာ

ကၽြန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္က တစ္ေနၿပီး ဘားတန္းလည္းက်ိဳး  စက္ဘီးလည္း လဲပါေလေရာ . . .

ဒါနဲ႔ မထူးပါဘူးကြာ . . ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ . .

ေစ်းခ်ိဳကို လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့ၾကတယ္ . . ။

ေက်ာ္မင္းထြန္းက

“ ငါတို႔ က်ံဴးေဘးကေန လမ္းေလွ်ာက္ၾကမယ္ကြာ ” ဆိုေတာ့

ကၽြန္ေတာ္ကလည္း  “ ေအး. . ေကာင္းတယ္ သူငယ္ခ်င္း” ဆိုၿပီး

သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ စကားတေျပာေျပာနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့လိုက္တာ

ဆီဒိုးနားဟိုတယ္ေရွ႕ အားကစားေလ့က်င့္တဲ့ေနရာနားေရာက္ေတာ့

မဇင္ဇင္ထြန္း တို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္ကိုေတြ႔တယ္ဗ်ာ . .

အမယ္. . သူတို႔သားအမိႏွစ္ေယာက္က ေက်ာပိုးအိတ္ကိုယ္စီနဲ႔

မႏၱေလးေတာင္ တက္ၾကမလို႔နဲ႔တူတယ္ဗ်။

ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေခါင္းကိုေမာ့ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္လာေနၾကတယ္။

အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ

“ ဟာ . . မဇင္ဇင္ထြန္း တို႔ပါလား . . မႏၱေလးေတာင္ တက္ၾကမလို႔လားဗ် . .”

“ ဟယ္ . . ေက်ာ္စြာေအာင္ နဲ႔ ေက်ာ္မင္းထြန္း . . ေနေကာင္းၾကတယ္ေနာ္ . .

မေတြ႕တာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ။  ေၾသာ္ . . . မႏၱေလးေတာင္တက္မလို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါက ငါ့သမီး ေလ . . .

သမီး ေက်ာင္းတက္မွာဖို႔ ေလ့က်င့္ေပးေနတာ”

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လည္း နည္းနည္းေတာ့ နေ၀တိမ္ေတာင္ျဖစ္သြားတယ္။ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ ေလ့က်င့္တာကလည္း ေက်ာပိုးအိတ္ႀကီးလြယ္လို႔။ သူ႕သမီးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရင္ဘတ္ကို နည္းနည္းေကာ့ထားတာ ေတြ႔ရတယ္။

မဇင္ဇင္ထြန္းကပဲ ဆက္ၿပီး

“ငါတို႔ေက်ာင္းတက္တုန္းက . . . လက္ဆြဲျခင္းထဲမွာ ထမင္းဗူး၊ ေရဗူး၊ မိတ္ကပ္ဗူး၊ ေပါင္ဒါဗူးေတြ အကုန္ထည့္ၿပီး ေန႔တုိင္းသယ္ရတယ္ေလဟာ . . .

အဲဒါ ေက်ာင္းၿပီးသြားေတာ့ ငါ့မွာ ခါးကုန္းၿပီးေတာ့ ေခါင္းငံု႔လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ အက်င့္က ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေပ်ာက္ဘူးဟ။

ငါ့သမီးအလွည့္က် သူ႔ကိုခါးကုန္းၿပီးေတာ့ ေခါင္းငံု႔လမ္းေလွ်ာက္တာမ်ိဳး မျဖစ္ေအာင္ ေက်ာပိုးအိတ္လြယ္ၿပီး ေလ့က်င့္ေပးေနတာ . . . ”

“ကဲ . . ငါတို႔ ဆက္ေလ့က်င့္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္ လာ . .သမီး . .သြားစို႔ ” ဆိုၿပီး

သားအမိႏွစ္ေယာက္ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုနည္းနည္းျပင္လြယ္၊ ခါးကိုမတ္၊ ရင္ဘတ္ကိုေကာ့ၿပီးေတာ့ ေခါင္းေမာ့လို႔ ဆက္ေလွ်ာက္သြားၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ေက်ာ္မင္းထြန္းကို “ သူငယ္ခ်င္း . . သူ႔နည္းေလး မဆိုးဘူးပဲကြ မင့္သမီးနဲ႔ ငါ့သမီးကိုလည္း ဒီလိုမ်ိဳးေလ့က်င့္ေပးရင္ေကာင္းမယ္”ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။

(၇၈)လမ္းမီးပြိဳင့္ေရာက္ေတာ့

ယာဥ္ထိန္းရဲရံုးခန္းမွာ လူေတြ၀ိုင္းအံုေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။

ေက်ာ္မင္းထြန္းက အနားကလူတစ္ေယာက္ကို

“ဘာျဖစ္တာတုန္းဗ်” လို႔ လွမ္းစပ္စုလိုက္ေတာ့

“လူတစ္ေယာက္ ဓါးႏွစ္လက္ကိုင္ၿပီး ေလွ်ာက္ေျပးေနလို႔

ယာဥ္ထိန္းရဲက ခဏဖမ္းခ်ဳပ္ထားတယ္ ေျပာတာပဲ”

ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာ္မင္းထြန္းကို “သူငယ္ခ်င္းေရ . . . ငါတို႔အသိထဲက ျဖစ္ေနဦးမယ္ကြ ခဏၾကည့္ရေအာင္”ဆိုၿပီး ယာဥ္ထိန္းရဲရံုးခန္းထဲကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့

ဟာ . . ဓါးႏွစ္လက္နဲ႔ အနားမကပ္နဲ႔ဆိုတဲ့ သိန္းသန္းသြင္ ပါလား။

ယာဥ္ထိန္းရဲကိုလည္း ဘုဂလန္႔ေတြ ျပန္ေျပာေနတာ ေတြ႕ရတယ္။

ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ယာဥ္ထိန္းရဲရံုးကို ၀င္ၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့

ယာဥ္ထိန္းရဲက ဓါးႏွစ္လက္ကိုေတာ့ သိမ္းယူထားၿပီး

သိန္းသန္းသြင္ကို ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။

သိန္းသန္းသြင္က

“ေဟ့ေကာင္ေတြ . . ေက်ာ္စြာေအာင္နဲ႔ ေက်ာ္မင္းထြန္း . . .

မင္းတို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းကိုေတြ႕မိလား။ ငါ ၿငိမ္းခ်မ္းကို လိုက္ရွာေနတာကြ”

ေက်ာ္မင္းထြန္းက

“အာ . . . သိန္းသန္းသြင္ . . မင္းနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔  ေက်ာင္းေတာ္ကရန္စ

အခုထိမၿပီးေသးဘူးလားကြ” ဆိုေတာ့

သိန္းသန္းသြင္က

“ဟာ . . . မင္းတို႔ထင္သလို မဟုတ္ပါဘူး။ ငါနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႔ ကိုဆင္ႀကီးရဲ႕ Elephant Room မွာ ေတြ႕ၾကတာ။ အဲဒါ ၿငိမ္းခ်မ္းက ဓါးႏွစ္လက္ လိုခ်င္တယ္ေျပာလို႔။ ငါလည္း ကိုဆင္ႀကီးရဲ႕ မီးဖိုခန္းထဲက ဓါးႏွစ္လက္ ဆြဲယူလာတာကို အဲဒီ ၿငိမ္းခ်မ္းဆိုတဲ့ေကာင္က အတင္းထြက္ေျပးသြားတယ္ကြ။”

“အဲဒါ ၿငိမ္းခ်မ္းက ေရွ႕ကေျပး၊ ငါက ေနာက္ကလိုက္နဲ႔

ဒီနားတင္ေပ်ာက္သြားတယ္ကြာ . .”

ေက်ာ္မင္းထြန္းက “အာ . . .  ဓါးႏွစ္လက္ဆိုတာ ပုဆိုးနံမည္ကို ေျပာတာ ေနမွာပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းက သူ႕အေဖအတြက္ ဓါးႏွစ္လက္ပုဆိုး၀ယ္ခ်င္တယ္လို႔

ငါ့ကို ေျပာဖူးတယ္” ဆိုေတာ့

သိန္းသန္းသြင္ က “အဲဒီလိုလား . . ဟား . .  ဟား . . ဟား . . .

ဒါဆိုရင္ေတာ့ အျဖစ္မွန္ကို ရွင္းျပဖို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းကို ငါလိုက္ရွာလိုက္ဦးမယ္” ဆိုၿပီး

သူ႔ပံုစံအတိုင္း လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ၿပီး ထြက္သြားပါတယ္။

သိန္းသန္းသြင္ လမ္းေလွ်ာက္တယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံက ထူးျခားပါတယ္။

သိန္းသန္းသြင္က လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ခါးအေပၚပိုင္းနဲ႔ ခါးေအာက္ပိုင္းကို သီးသန္႔စီခြဲၿပီး ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ခါးအေပၚပိုင္းက ညာဘက္ကိုယိမ္းရင္ ခါးေအာက္ပိုင္းက ဘယ္ဘက္ကို ယိမ္းပါတယ္။

ခါးအေပၚပိုင္းက ဘယ္ဘက္ကို ယိမ္းရင္ ခါးေအာက္ပိုင္းက ညာဘက္ကိုယိမ္းပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေက်ာ္မင္းထြန္းလည္း သိန္းသန္းသြင္ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ပံုစံအတိုင္း

ႀကိဳးစားၿပီး ေလွ်ာက္ၾကည့္ၾကေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႀကိဳးစားလို႔ မရပါဘူး။

သိန္းသန္းသြင္ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ပံုစံက အတတ္ပညာပါတယ္လို႔ ေျပာရမယ္။

အဲဒါနဲ႔ပဲ  ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ပံုစံအတိုင္း

လက္ႏွစ္ဖက္ကို နည္းနည္းကား၊ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို နည္းနည္းကားၿပီး ကားရားကားရားနဲ႔ ဆက္ေလွ်ာက္ပါတယ္။

ေက်ာ္မင္းထြန္းကလည္း  သူ႕ပံုစံအတိုင္း

ေဆးလိပ္မီးခိုးတလူလူနဲ႔ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ပါတယ္။

အေ၀းကၾကည့္ရင္ေတာ့ သေဘာၤတစ္စီး ခုတ္ေမာင္းလာသလိုလို

ဒါမွမဟုတ္ မီးရထားတစ္စီး ခုတ္ေမာင္းလာသလိုလို ျဖစ္ေနမွာေပါ့။

O

အပိုင္း(၄)

ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေက်ာ္မင္းထြန္းနဲ႔ ၂၆ဘီလမ္းအတိုင္း လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကပါ တယ္။ ေစ်းခ်ိဳနာရီစင္ႀကီးကို ေက်ာ္လိုက္ေတာ့ ညာဘက္မွာ TNK GOLDSMITH PLAZA ဆိုတဲ့ အေဆာက္အအံုႀကီးကို ေရာက္လာပါတယ္။ အဲဒီကေနတဆင့္ အေပၚဆံုးထပ္မွာရွိတဲ့ ကိုေဇာ္ႏုိုင္လင္းရဲ႕ ELEPHANT ROOM ကို တက္ခဲ့ပါ တယ္။ ကိုေဇာ္ႏို္င္လင္းရဲ႕ ELEPHANT ROOM က ေက်ာ္မင္းထြန္းေျပာသလိုပဲ ေတာ္ေတာ္က်ယ္ပါတယ္။ အခန္းရဲ႕ ေထာင့္ခ်ိဳးႏွစ္ဖက္မွာ ဘိလိယက္ခံုခန္း၊ ကြန္ပ်ဴတာခန္း၊ ကာရာအိုေကခန္းနဲ႔ အျခားအခန္းလြတ္ေလးေတြ ကန္႔ထားၿပီး

ေဘးပတ္ပတ္လည္ကို မွန္အမည္းေတြ အျပည့္ကာထားေတာ့ ေလလည္း ေတာ္ေတာ္လံုပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရာက္သြားေတာ့ ကိုေဇာ္ႏိုင္လင္းက ေရခ်ိဳးေနတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ေရခဲေသတၱာထဲမွာ က်န္ေနတဲ့

ဘီယာဗူးႏွစ္ဗူးကို ေဖာက္ေသာက္ရင္း ဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္ေနတာေပါ့ . .

အဲဒီလိုၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ အသက္ရႈမ၀သလို

အသက္ရႈက်ပ္လာသလို ျဖစ္လာလို႔

ေဘးဘက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့

အားပါးပါး . . . ကၽြန္ေတာ့္ေဘးဘက္က ဆိုဖာေပၚမွာအိပ္ေနတဲ့လူက

သူ႕ႏွာေခါင္းႀကီးနဲ႔ ေလေတြ အားရပါးရ ရႈေနေတာ့ ေဘးလူေတြ အသက္ရႈမ၀ ျဖစ္ကုန္တာေပါ့။

အဲဒီမွာ ကိုေဇာ္ႏို္င္လင္းက ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာၿပီး

“ ေဟ့ေကာင္ . . အေဂ်း . . မင္း . . အဲဒီလို  အသက္မရႈနဲ႔ေလကြာ

မင္း . . အဲဒီလို အသက္ရႈေတာ့ ေဘးလူေတြအတြက္ ေလ ဘယ္က်န္ေတာ့မလဲ ”

လို႔ ေငါက္လိုက္တယ္။

အေဂ်း လည္း ၀ရန္တာဘက္ကို ပ်ာယိပ်ာယာနဲ႔ ကုတ္ကုတ္ကေလး ေျပးထြက္သြားေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ေခ်ာင္ေခ်ာင္လည္လည္ေလး

အသက္ရႈရေတာ့တယ္ . . ။

ေက်ာ္မင္းထြန္းက

“ကဲ . . ဒါဆုိ . . ေဂါဠဳေရ . . မင္း ဒီမွာ ေအးေအးေဆးေဆးေနခဲ့ဦး ..

ငါ . . အိေဟမာ၀ိုင္းဇာျခည္စိုး တို႔ဆိုင္ ခဏသြားလိုက္ဦးမယ္ . .”

“ ဘယ္သူတုန္းဟ အိေဟမာ၀ိုင္းဇာျခည္စိုး ဆိုတာ . .”

ေက်ာ္မင္းထြန္းက သူ႔ထံုးစံအတိုင္း ေဆးလိပ္ကို မီးညိ§ၿပီး အရင္ဖြာတယ္။

ေနာက္ တင္ပါးကို သံုးခ်က္ကုတ္၊ ေခါင္းကို ႏွစ္ခ်က္ကုတ္ၿပီးမွ

“ ဟဲ . . ဟဲ . . ငါေျပာတာ ေလာသြားလို႔ပါကြ .. အိေဟမာ၀ိုင္းဇာျခည္စိုး ဆိုတာ မအိေဟမာေက်ာ္၊ မ၀ိုင္း၊ မဇာျခည္သိန္းနဲ႔ မစိုး၀င္းမာတို႔က အခု ေစ်းခ်ိဳမွာ အလွကုန္ဆိုင္ႀကီးဖြင့္ထားတယ္ကြ။ အဲဒါ ႀကံဳတုန္းေလး သူတို႔ဆိုင္ကစာရင္းေတြ ကို ငါတို႔ Galaxy က Accounting Software သံုးပါလားလို႔ Marketing ခဏ၀င္လိုက္ဦးမယ္ . .”  ဆိုၿပီး ထြက္သြားပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆိုဖာေပၚ ေအးေအးေဆးေဆးထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး . . .

ဘီယာဗူးကို ဆိုဖာခံုေဘးက ကၽြန္းစားပြဲခံုေလးေပၚ အသာတင္လုိက္ပါတယ္။

အဲဒီလို တင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္းစားပြဲခံုက လႈပ္လာၿပီး

ဘီယာေတြ အကုန္ဖိတ္က်ကုန္ပါတယ္။

ေနာက္ အဲဒီ ကၽြန္းစားပြဲခံုကပဲ ထလာၿပီး

“ ဟာ  . . ဘာေတြတုန္းဟ . . ဘာေတြတုန္းဟ . . ဟာ  . . ဘီယာေတြပဲ . . . ဟာ.  . ဒုက©ပါပဲ . . . ေၾသာ္ . . .  ငါက . . ဘယ္သူမ်ားလဲလို႔  . . ငေအာင္

မင္း . . ဘာလို႔  . . ငါ့နဖူးေပၚကို . . ဘီယာဗူးႀကီးလာတင္ရတာတုန္း . .”

လက္စသတ္ေတာ့ ကိုသားႀကီး (ေခၚ) ကိုေက်ာ္စြာမ်ိဳး  ပါလား။ဒီေကာင္က ဆိုဖာေပၚ ပက္လက္လန္အိပ္ေနေတာ့ ဒီေကာင့္နဖူးကို ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္းေရာင္ေျပာင္ေနတဲ့ စားပြဲခံုမွတ္လို႔။

“ ဟား . .ဟား.. ဟား .. ငမ်ိဳး. . . မင္းကလည္းကြာ နဖူးႀကီးကို ေတာ္ေတာ္ ေျပာင္လာတာပဲ ဟဲ . . ဟဲ . . ဟဲ . . စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ . . ငမ်ိဳးရာ . .”

“ စိတ္မဆုိးပါဘူးဟ ငေအာင္ရ .. ငါက ဘီယာေတြ  ႏွေမ်ာလို႔ပါ” ဆိုၿပီး သူ႕နဖူး ေပၚက ဘီယာေတြကို (ကိုသားႀကီးစတိုင္နဲ႔) တရိုတေသေလး သပ္ခ်ေနတယ္။

ကၽြန္ေတာ္က“ေအးကြာ . . တကယ္ေဆာရီးပါ . . ငမ်ိဳး ရာ. . ဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္း . . ဘီယာဗူးက တစ္ဗူးပဲ က်န္ေတာ့တယ္ကြ

အဲဒါ . . ငါပဲ အရင္ေသာက္လိုက္မယ္ေနာ္ ”

“မင္းနဲ႔ ငါက ေက်ာ္စြာ ခ်င္းတူေပမယ့္ ငါက Aung

ဆိုေတာ့ A နဲ႔စတယ္။ ငါအရင္ေပါ့ကြာ ”

“ ဒီလုိေတာ့ ဘယ္ရမလဲကြ။ ငါက မ်ိဳး ဆိုေတာ့ ျမန္မာလိုဆိုရင္ မ အက©ရာက အရင္လာတာကြ။ မင္းက ေအာင္ ဆိုေတာ့ ဘိတ္ဆံုးမွ။ငါပဲ အရင္ေသာက္မယ္. . ေပး” ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီက ဘီယာဗူးကို လုယူသြားပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္လည္း“ေအးပါ . . ေအးပါ . . မင္းက မ နဲ႔ အက်ိဳးေပးတဲ့ေကာင္ဆိုေတာ့

ငါ အေလွ်ာ့ေပးပါတယ္”

ကၽြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ျငင္းခုန္ေနၾကတုန္း အေဂ်း က ၀ရန္တာကေန အိေျႏၵေလးနဲ႔ျပန္၀င္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေဂ်းရဲ႕ ပါးတစ္ဖက္ေယာင္ေနတာကို အဲဒီေတာ့မွ သတိထားမိသြားတယ္။

ကၽြန္ေတာ္က “ ဟာ . . သူငယ္ခ်င္း . . အေဂ်း . . မင္း . . ပါးတစ္ဖက္က ဘာျဖစ္တာတုန္း . . ” ဆိုေတာ့

“ မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူးကြာ . . ငါသြားကိုက္ေနတယ္ လို႔  . . ေအာင္၀င္းထြဋ္ ေရွ႕မွာသြားေျပာလိုက္မိလို႔ပါကြာ . . ”

“ အဲဒီ ေအာင္၀င္းထြဋ္ ဆိုတဲ့ေကာင္က . .အခု အိမ္ေဆာက္ပစည္းေရာင္းတဲ့ဆိုင္ ဖြင့္ထားေပမယ့္သူ႔ရဲ႕ Dentist ပညာေလးကိုလည္း အၿမဲထုတ္ျပခ်င္ေနတာကြ ”

“ အဲဒါကို သူ႕ေရွ႕မွာ ငါက သြားကိုက္ေနတယ္လို႔ ေျပာလိုက္မိတာကို . . ျပစမ္း..   ျပစမ္း ဆိုၿပီး သူ႕ဆိုင္မွာတင္ေရာင္းတဲ့ သံက်င္တြယ္နဲ႔ ငါ့သြားကို အတင္းကလန္႔ လိုက္တယ္ကြာ . .  နာလိုက္တာ . . . ”

“ ဟား . . . ဟား . . . ဟား . . . မင္းက ထြဋ္ႀကီးကို ပညာသြားစမ္းသလို ျဖစ္သြားတာကိုးကြ . . ဟား . . . ဟား . . . ဟား . . . ဟား . . .”

ကၽြန္ေတာ္လည္း Elephant Room မွာ ေနာက္ထက္ဘာေတြမ်ားရွိဦးမလဲလို႔

ေလွ်ာက္ၾကည့္ေတာ့ အခန္းတစ္ခန္းမွာ

ကိုေက်ာ္ေဇယ် နဲ႔ ကိုမ်ိဳးနႏၵ တို႔ႏွစ္ေယာက္

ေအးေအးေဆးေဆး က်ားထိုးေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။

က်ားထိုးတယ္ဆိုေပမယ့္ ရိုးရိုးေတာ့မဟုတ္ဘူး ကိုေက်ာ္ေဇယ် က ပင္နီတိုက္ပံု၊ ကခ်င္ပုဆိုးနဲ႔ လြယ္အိတ္နီႀကီးလြယ္လို႔။ ကိုမ်ိဳးနႏၵ က ဇာတ္မင္းသား၀တ္စံုႀကီး ၀တ္လို႔။

“ခင္ဗ်ားတို႔  . . ဘာလုပ္ေနၾကတာတုန္းဗ် ” ဆိုေတာ့

ကိုမ်ိဳးနႏၵ က “ က်ားထိုးေနၾကတာေလ . . ဒါေပမယ့္ ကိုေက်ာ္ေဇယ်က ႏိုင္ငံေရးနည္းပညာနဲ႔ . . . ကၽြန္ေတာ္က ဇာတ္မင္းသားနည္းပညာနဲ႔ . . . ”

ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာ္ေတာ္စိတ္၀င္စားသြားတယ္။

ဒါနဲ႔ ေဘးကေန အကဲခတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့

ကိုေက်ာ္ေဇယ်က စာအုပ္အထူႀကီးကို တစ္ရြက္ခ်င္းလွန္ၾကည့္ၿပီးမွ က်ားကြက္ကို

သတိထားၿပီး ေရြ႕တယ္။

ကိုမ်ိဳးနႏၵက က်ားကြက္တစ္ကြက္ေရြ႕ၿပီးတိုင္း ဇာတ္မင္းသားကႀကိဳးတစ္ကြက္ကို ထ က တယ္။

ကၽြန္ေတာ္က ေဘးမွာ ဆိုင္း၀ိုင္းေတြဘာေတြမ်ား ရွိေသးလားလို႔ ရွာၾကည့္ပါေသး တယ္။ ဒါေပမယ့္ မရွိပါဘူး။ သူတို႔ အဆင္ေျပေနၾကတာပဲေလ . . ဆိုၿပီး

အသာေလး လစ္ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။

A

အပိုင္း(၅)

ဇာတ္လမ္းက ဘယ္ကေနဘယ္လိုျဖစ္သြားတယ္မသိဘူး။ ကိုေဇာ္ႏိုင္လင္းရဲ႕ အေဆာက္အဦးႀကီးက ယိမ္းထိုးလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ယိမ္းထိုးလာၿပီး တစ္ဒုန္းဒုန္းနဲ႔ အသံေတြၾကားရတယ္။

ELEPHANT ROOM ရဲ႕ တံခါးကို ေခါက္ေနၾကတဲ့အသံေတြလည္း ၾကားေနရတယ္။

တံခါးေပါက္ကင္မရာကတစ္ဆင့္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေပၚကအျဖဴ၊ ေအာက္ကစိမ္းျပာေရာင္နဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာေက်ာင္း၀တ္စံု၀တ္ထားတဲ့ဆရာမေတြ အမ်ားႀကီးပဲဗ်ာ. . .

ေသခ်ာၾကည့္ေတာ့ ဟာ . . ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ အိအိမိုးျမင့္၊ ခ်စ္နီလာ၀င္း၊ ျမတ္ေလးခိုင္၊ ကလ်ာမ်ိဳးစံ မီမီလိႈင္၊ စုေသာ္တာ၀င္း၊ မ်ိဳးမင္းမင္းျမတ္၊ စိုးမမထက္

နန္းတြမ္ဟြမ္ေစာ၊ ျမတ္မ်ိဳးႏြယ္ေ၀၊ လင္းလင္း၀င္း ဟာ . . အမ်ားႀကီးပဲ . .

တျခားသူေတြလည္းပါေသးတယ္။

မေက်နပ္ဘူးတဲ့ . . . ေက်ာ္စြာေအာင္ အခန္းထဲမွာရွိတာကိုသိတယ္တဲ့။

အခုထုတ္ေပးပါတဲ့ . . .

ငါတို႔ကို ရတနာဦးရဲ႕ Gym က နည္းျပေတြလို႔ေျပာတာ

မေက်နပ္ဘူးတဲ့ . . . ဟာ . . ျမန္လွခ်ည္လား . . .

ငါ့ကိုလည္း မီးပံုပ်ံႀကီးလို႔ ေျပာတာမေက်နပ္ဘူးေဟ့ . . .

ငါတို႔ကိုလည္း ေဘာလံုးအသင္းေထာင္မယ္ေျပာတာ မေက်နပ္ဘူးေဟ့ . . .

အသံေတြက ဆူညံေနတယ္ . . .

ငါတို႔က ေက်ာင္းမွာ လူရိုေသ၊ ရွင္ရိုေသ ဆရာမေတြ ကထိကေတြ ဌာနမွဴးေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီ။ အခုလို ေနာက္ေျပာင္ၿပီးေရးတာကို မေက်နပ္ဘူး ေဇာ္ႏိုင္လင္း . . . အခုခ်က္ခ်င္း အဲဒီေကာင္ကို ထုတ္ေပးပါတဲ့ ။

ငါတို႔က ေက်ာင္းကေန သိသိခ်င္း ရရာလက္နက္ ဆြဲကိုင္ၿပီးထြက္လာၾကတာ . .

အခုခ်က္ခ်င္း တံခါးဖြင့္ . . .တဲ့ . .

ဟုတ္တယ္ဗ်. .  သူတို႔က တကယ္ကုိရရာလက္နက္ေတြ ဆြဲကိုင္လာခဲ့ၾကတာ

အိအိမိုးျမင့္ က ကီးဘုတ္ႀကီးကိုင္လာတယ္ ခ်စ္နီလာ၀င္း က ေမာက့္စ္ႏွစ္လံုးကို ပူးခ်ည္ၿပီး နံခ်ပ္ကူလို ကိုင္ထားတယ္။ မကလ်ာမ်ိဳးစံက ေမာ္နီတာႀကီး ကုိင္လာတယ္။ နန္းတြမ္ဟြမ္ေစာကေတာ့ စစ္စတမ္ဘံုးႀကီးနဲ႔ ထုမယ္ အဲဒီေကာင္ကို အခုခ်က္ခ်င္းထုတ္ေပးတဲ့။

ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ကိုပ်ာသြားတယ္ လူကလည္း ယိုင္ထိုးေနတုန္းပဲ။

ဒူးေတြလည္းတုန္ၿပီး မတ္တပ္ကိုမရပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကိုေဇာ္ႏုိင္လင္းက“ ဟာ . . တံခါးဖြင့္ေပးလို႔ေတာ့မျဖစ္ဘူး . .

ေနာက္ေဖးေပါက္ရွိတယ္။ ေနာက္ေဖးေပါက္ကေန ဆင္းမယ္။

ဒီေကာင့္ကို ဆြဲေခၚလာခဲ့ေဟ့ . . ” ဆုိၿပီး

ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ေယာက္တစ္ဖက္ဆြဲခ်လာၿပီးေတာ့ ကိုေဇာ္ႏိုင္လင္းရဲ႕ ဟိုင္းလပ္ကား၀ါႀကီးေနာက္ခန္းကိုပစ္တင္လိုက္ၿပီး အတင္းေမာင္းေျပးခဲ့ၾကတယ္။

ကားေပၚမွာလည္း ဇာတ္လမ္းေနာက္တစ္ခုက ထပ္ေပၚလာပါတယ္။

ကားၾကမ္းခင္းေပၚမွာ လဲေနတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ကို အေဂ်းက အေပၚစီးကေန ၾကည့္ၿပီး .

“ ေဟ့ေကာင္ . . ေက်ာ္စြာေအာင္ မင္းႏွာေခါင္းကမ်ားကြာ ငါ့ႏွာေခါင္းကို ႀကီးတယ္ဟုတ္လား။ ကဲကြာ . . ႀကီးဦး . .  ကဲကြာ . . ႀကီးဦး ” ဆိုၿပီး

ကၽြန္ေတာ့္ႏွာေခါင္းကိုဆက္တိုက္ထိုးပါေတာ့တယ္။

မ်ိဳးနႏၵနဲ႔ ေက်ာ္ေဇယ် တို႔ကလည္း “ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း မေက်နပ္ဘူးဗ်ာ”ဆိုၿပီး

တစ္ေယာက္တစ္ခ်က္ ၀ိုင္းထုိးက်ိတ္ၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္လည္း “အမေလးဗ်ာ . . . ေၾကာက္ပါၿပီဗ် . . . ေတာ္ပါေတာ့ဗ်”

ဆိုၿပီး ေအာ္ေနရတုန္း . . .  ကားရပ္သြားၿပီးေတာ့ ေရွ႕ခန္းက ကိုေဇာ္ႏိုင္လင္းက  “ ဟာ . . ေဟ့ေကာင္ေတြ ေတာ္ၾကပါေတာ့ . . . မလုပ္ၾကပါနဲ႔ဟ . . လက္လြန္ကုန္ပါ့မယ္ ” ဆိုၿပီး ေျပးဆင္းလာပါတယ္။

ပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့

ကၽြန္ေတာ့္ကို ကန္ေတာ္ႀကီးဘက္ကို ေခၚလာတာကိုး။

“ အမေလး . . ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ . . . ကိုဆင္ႀကီးရာ ” ဆုိေတာ့

ကိုေဇာ္ႏိုင္လင္းက “ အမယ္ . . . သိပ္ေက်းဇူးမတင္နဲ႔ဦး ကိုယ့္ဆရာ။ ငါကလည္း မင္းကို သိပ္မေက်နပ္ဘူးကြ။ ငါရန္ကုန္လာတုန္းက မင္းက ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ (၁၀၈)ရက္အဓိ႒ာန္ေလးဘာေလးနဲ႔ ငါနဲ႔အတူ ဘီယာမေသာက္ဘူး . . .

အဲဒါေၾကာင့္ မင္းကို အခု ေရထဲပစ္ခ်မလို႔ ေခၚလာတာ . . ၾကာပါတယ္ကြ  . . ဒီေကာင့္ကို ဆြဲခ်ေဟ့”

“ ဟာ  . . မလုပ္ပါနဲ႔ဗ်ာ . . မလုပ္ၾကပါနဲ႔ဗ်ာ . . ” ကၽြန္ေတာ္ေအာ္ေနတုန္း . .

 ကၽြန္ေတာ့္ကို တစ္ေယာက္တစ္ဖက္ဆြဲကိုင္ၿပီး ေရထဲပစ္ခ်လိုက္ၾကပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္က ေလထဲမွာ၀ဲၿပီး လက္ကလည္း ကားရားကားရားနဲ႔

ပထမဆံုးအသိ-  ကၽြန္ေတာ့္လက္က တစ္ခုခုကို တုိက္မိလုိက္ပါတယ္။

ဒုတိယအသိ - ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ေရနဲ႔ထိၿပီး ေအးကနဲျဖစ္သြားပါတယ္။

တတိယအသိ -  ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမရဲ႕ စိုးရိမ္တႀကီးေအာ္ၿပီး ေျပးလာတဲ့အသံကို ၾကားလိုက္ရပါတယ္။

“ ကို . . . ကို . . . ကိုေရ . . . ဘာေတြေအာ္ေနတာတုန္း။  ေဟာ့ေတာ္ . . . ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနရတာလဲ။ ေရခဲခြက္ေတြလည္း ေမွာက္က်ထားတယ္။ တစ္ကိုယ္လံုးလဲ ေရေတြစိုရြဲလို႔ အေအးမိေတာ့မွာပဲ”

ကၽြန္ေတာ္လည္း မ်က္လံုးမွိတ္ၿပီး အာရံုေတြကို မနည္းျပန္စုစည္းရတယ္။ ၿပီးမွ

“သမီးေလးေကာ . . . သမီးေလးေကာ . . မိန္းမ ”

“သမီးေလးရွိပါတယ္ ကိုရဲ႕ . . ေမေမနဲ႔အတူအိပ္ေနတာပဲေလ။ အခု ကို ေအာ္တဲ့ အသံၾကားလို႔ သမီးေလးကို ပုခက္ထဲ ခဏေရြ႕ၿပီး ေျပးဆင္းလာတာ။ ဘာေတြမ်ား အိပ္မက္မက္ၿပီး ေယာင္ေနတာလဲ။  အထိတ္တလန္႔ရွိလိုက္တာ . . . ”

“ဟင္ . . . ဟုတ္လား . . . ဒါဆို အားလံုးကို ကို အိပ္မက္မက္ေနတာေပါ့ . . .

ေတာ္ပါေသးတယ္ . . မိန္းမေရ . . .ႏို႔မို႔ရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အားနာစရာေတြ

ျဖစ္ကုန္ေတာ့မယ္ . . ”

“ဘာေတြမ်ား အိပ္မက္မက္တာလဲ . . ကိုရဲ႕ ”

“အိပ္မက္ထဲမွာ ကို က သမီးေလးကို ေယာက်္ားေပးစားမလို႔ . .”

“ကိုကလည္း . . . လုပ္ေတာ့မယ္။ သမီးေလးက အခုမွ စကားေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမေျပာတတ္ေသးတဲ့ဟာကို ”

“ဟား . . ဟား . . ဟား . . . ေအးပါကြာ . . . ကဲ . . ကဲ . . သြားအိပ္ႏွင့္ေတာ့

မနက္က်မွပဲ အိပ္မက္ထဲကဇာတ္လမ္းေတြ မိန္းမကို အကုန္ေျပာျပေတာ့မယ္

ဟား . . . ဟား . . .ဟား . . . ဟား  . . .ဟား”

            ( UCSM First Batch မွ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကို

            ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ တကယ္ကို သတိတရ ရွိရပါေၾကာင္းနဲ႔

            အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစေၾကာင္း . . . ။ )

                                                                                              ကိုေက်ာ္စြာ(က်ပ္ျပင္ေစ်း)

                                                                                                   December, 2012