ကင္းလည္း ပါသြားျပီျဖစ္သည္။ အေဂ်းႏွင္ ့မ်ိဳးဆက္ လည္းေခါင္ရည္ဆိုင္သြားႀကေလျပီ။(ေနာက္ေတာ့ သက္ခိုင္ တို ့အုပ္စုႏွင့္ေခါင္ရည္ဆိုင္တြင္ေတြ ့ႀကသည္ဟု ႀကားရေပသည္။) က်န္ ေနသူ ေအာင္စိုး၀င္း၊ျမတ္သူရဗိုလ္၊ ေဇာ္၀င္းေအာင္(ဆရာ)၊ ေက်ာ္စြာမ်ိဳး ႏွင့္ျငိမ္းခ်မ္း တို ့သာ က်န္ေပေတာ့သည္။
ထိုထဲ တြင္ ေရ ပန္းအစားဆံုး ကားျမတ္သူရဗိုလ္ေပတည္း။ အလွည့္က်သူ က လည္း ျမတ္သူရဗိုလ္ျဖစ္သည္။ေဘာင္းဘီလက္ျပတ္ႏွင့္ သရဲ ေလးေကာင္ ဒိုင္မ်ား အားကိုး ကာ ေရွ ့ထြက္လာသည္။ေရွ ့တြင္ ျငိမ္းခ်မ္း က အရင္ထြက္ျပီး ဟန္ေရးျပေနသျဖင့္ လံုျခံဳေရးမ်ား(ေအာင္ၾကီး ႏွင့္ လွိုင္မ်ိဳး ) က တက္၍ ဆြဲခ် လိုက္ႀကရသည္။သရဲေလးေကာင္က ထ၍ (၃၀ ေက်ာ္ခ်င္း အတူ တူကို ) ”ဒီက ေမာင္ေလး က ပင္လယ္ေပ်ာ္သေဘာၤသား သူရျဖစ္ပါတယ္။သူ က အင္မတန္မွ ခ်စ္တတ္ပါတယ္။ ခ်စ္တတ္လြန္းလို ့လဲအိမ္ေထာင္လ်က္သားမက် ျဖစ္ေနတာသာျဖစ္တယ္။
ဂီတကို ၀ါသနာပါျပီးေတာ့ အင္မတန္မွ နူးညံ့သိမ္ေမြ ့သူ ျဖစ္ပါတယ္ရွင္၊ကဲေမာင္ေလး ေရ ပရိတ္သတ္ပြဲေတာင္းေနတုန္း တစ္ပုဒ္ေလာက္ဟစ္ျပလိုက္စမ္းပါဦး” ဟု သာသာထိုးထိုးေလးေျမွာက္ေပးႀကသည္။သူရဆိုသည္မွာလည္း ေျမွာက္ေပးလ်င္ တက္ေအာင္က တတ္သူ ျဖစ္ေလသည္။ခ်က္ခ်င္း သိုင္းကြက္နင္းသကဲ့သို ့ ပံုစံျပင္လိုက္ျပီး ျမင္းတစ္ေကာင္ႏွယ္ ဟီျပလိုက္ေလသည္။မိန္း ကေလးႀကီးငယ္ အားလံုး သတိေမ ့သြားႀကေတာ့မေရာင္ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖစ္ကုန္ ႀကေလျပီ။
အသည္းယားသြားႀကသလားမသိ။ျငိမ္းခ်မ္း က မႀကည္ေတာ့ ။ လံုျခံဳေရးမ်ား ဖမ္းခ်ဳပ္ထားေသာေႀကာင့္ပါးစပ္ျဖင့္ လွမ္းေအာ္ေျပာလိုက္ေသးသည္။”ေဟ့သူရ၊ မင္းက သေဘာၤသားဆို ေတာ့ HIV လဲျဖစ္ေနႏိုင္တာေပါ့၊ႏိုင္ငံစံုလည္ေနတဲ ့လူဆို ေတာ့ ေျပာလို ့မရဘူးေလ”ဟု လွမ္းေျပာလိုက္ေသးသည္။သူရကလည္း သည္းမခံႏိုင္။”ဗ်ိဳ ့ကို ျငိမ္းခ်မ္း ၊ သေဘၤာသားဆို တာ ေဆးအျမဲစစ္ရတယ္၊ ခင္ဗ်ားသာလူပ်ိဳႀကီးေယာင္ေယာင္နဲ ့ဟိုသြားဒီသြားသြား ရင္ ဒီမွာက ပိုျဖစ္ႏိုင္ေသးတယ္”သူ ရ ျပန္ေျပာသံႀကားေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းမွာ ေဆြ ့ေဆြ ့ခုန္သြားျပီး” မင္း သာ ေသာက္စားမူးယစ္ျပီး ျဖစ္မွာ ကြ ၊ ငါ က သန္မာျပီးဘာေရာဂါမွမရွိဘူး။ ညီမေလးတို ့စိတ္ကူးမလြဲႀကနဲ ့။ဒီလိုေကာင္ယူ လို ့ကေတာ့ေ၀ဘာဂီမွာ သြားေနရလိမ္ ့မယ္။”ဟု ျပန္တြယ္လုိက္သည္။
”ေဟ့ ဗိုက္ကေလး၊ မင္း ေအးေဆးေေန၊ ကာတြန္းဗိုက္ကေလးသာ ေရာင္းထြက္ သြားမယ္၊မင္း က ဒီတစ္သက္ ဘယ္ေတာ့ မွ စြံမွာ မဟုတ္ဘူးကြ”သူ ရ ျပန္ေျပာစကား ႀကားသည္တြင္ျငိမ္းခ်မ္း တစ္ေယာက္ လွိုင္မ်ိဳး ႏွင့္ ေအာင္ႀကီး၀ိုင္း၀န္းခ်ဳပ္ထားသည့္ႀကားမွ စင္ေပၚသို ့ေျပးတက္သြားေလသည္။
”သတၱိရွိရင္ ဘယ္သူ ပို သန္မာသလဲ ျပိဳင္ႀကမယ္။ ေမွာက္တဲ ့သူ ဒီပြဲကထြက္သြားရမယ္ ဘယ္ႏွယ့္လဲ”ဟု ျငိမ္းခ်မ္း က စိန္ေခၚလိုက္သည္။သူရက ”လုပ္လိုက္ေလ၊ ခုပဲစလုိက္ႀကစို ့” ဟုေျပာျပီးသိုင္းကြက္နင္းလိုက္သည္။ သူ ၏ အကြ်မ္းက်င္ဆံုးျဖစ္ဟန္ရွိေသာ ေျမြသိုင္းေပတည္း။
ျငိမ္းခ်မ္း ပုဆိုး ကို ပံု၍ ခြ်တ္ခ်လိုက္သည္။ထံုးစံအတိုင္းအားကစားေဘာင္းဘီႏွင့္ ျဖစ္ေသာေႀကာင့္ မိန္းကေလးမ်ား ရဲ ရဲႀကည့္ရဲ ႀကျခင္းျဖစ္ေပသည္။ျပီးေနာက္ ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္းစလုပ္ေနျပီျဖစ္သည္။
သရဲေလးေကာင္က ရန္ျဖစ္မည္စိုး ၍ တားလို ေသာ္လည္း ဒိုင္ခ်ဳပ္ေႀကာ့ေႀကာ့လွုိင္ကမူ ၀မ္းသာအားရ လက္ခုတ္တီးေပးေနသည္။ ပရိတ္သတ္အားလံုးလည္း လက္ေ၀ွ ့ပြဲ ႀကည့္ရလည္းမနည္းဟု ၍ ၀ိုင္း၀န္းအားေပးႀကသည္။ သူရ ကိုအတန္းႀကီးမ်ား က အားေပးႀက၍ ျငိမ္းခ်မ္းကို ေတာ့ အတန္းငယ္မ်ား က”ဆရာျငိမ္းခ်မ္းကြ” ဟု ေအာ္ဟစ္အားေပးႀကေပသည္။
ေနမ်ိဳးထြန္းက တားရန္ သြားသည္တြင္ ဂိုက္ ေပးႀကမ္းေသာ ေက်ာ္စြာမ်ိဳး ကလွမ္းတားထားလုိက္သည္။ ျပိဳင္ဘက္ နည္းေလ ေကာင္းေလမဟုတ္သည္လား။ဆရာေဇာ္၀င္းေအာင္ခမ်ာ ပြဲပ်က္မည္ စိုး၍ ၀င္ေျပာေသးေသာလည္း မရေတာ့။
ႏွစ္ေယာက္လံုး ဟန္ေရးျပင္ ျပီး နပမ္း လံုး ရန္ ကပ္သြားခ်ိန္တြင္ကပြဲေဆာင္တစ္ခုလံုး မီးမ်ား ပ်က္ႀကသြား၏။”မီးဗ်ိဳ ့မီးဗ်ိဳ ့” ဟုတစ္စံုတစ္ေယာက္ က ေအာ္လုိက္သည္တြင္ လူမ်ားရုတ္ရုတ္သဲသဲျဖစ္ကာ အျပင္သို ့ေျပးထြက္သြားႀကေလသည္။ ပြဲလည္းပ်က္သြားေလျပီ။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
ကပြဲရံု ႀကီးတိတ္ဆိတ္သြားေလျပီ။ အားလံုး မရွိေတာ့ေသာအခ်ိန္တြင္ရံုေနာက္ဘက္ မွ လူတစ္ေယာက္ လွမ္းထြက္ လာသည္။ ပိန္ပိန္ပါးပါး ႏွင့္ ။ေဆးလိတ္ကို မီးညွိဖြာရွိုက္ရင္း”မင္းတို ့ငါ့ ကိုေလလံပြဲစာရင္းထဲ မဖိတ္ပဲ ခ်န္ထားတာကိုး ကြ၊ မီး ေလးဖ်က္ေပးလိုက္ျပီး ေအာ္ေပးလို္က္တာ အားလံုးေျပးတာတန္းေနတာပဲ၊ဟားဟားဟားဟား”ေျပာရင္း အျပင္သို ့ထြက္လာကာ အေမွာင္ထဲသို ့၀င္ေရာက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
၂၂ လမ္း ေခါင္ရည္ဆိုင္ထဲ လူစံုလာေလျပီ။အပယ္ခံေဇာ္ႏိုင္လင္း လည္း ျပန္ေရာက္ေနျပီျဖစ္သည္။ ငျဖိဳး လည္းျပန္ခိုးထြက္ေျပးလာသည္။အေဂ်း ၊သက္ခိုင္၊ ေအာင္သူ၊ မ်ိဳးဆက္ ႏွင့္ဆရာမႀကီး ကို ခြင့္ေတာင္း၍ ျပန္လာေသာရဲ၀င္းသူ တို ့ျဖစ္ေလသည္။လူအားလံုး ဆံုျပီးေနာက္ ေခါင္ရည္ပုလင္း မ်ား စြာ ေဘးနားတြင္ပံုသြားႀကေလျပီ။
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
”တို ့တေတြမူးေနတာပဲေကာင္းပါတယ္” သီခ်င္းသံတစ္ခ်ိုဳ ေရနီေျမာင္းေဘးတြင္ျပန္လည္ လြင့္ျပန္လာပါသည္။ကြ်န္ေတာ္တို ့သူငယ္ခ်င္းလက္က်န္တစ္ခ်ိဳ ့ျဖစ္ပါေလ၏။
( ဒီပို႔စ္ကို ေက်ာင္းေနဘက္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းမ်ား အားလံုး အား အမွတ္တရ လြမ္းဆြတ္ျခင္းေၾကာင္႔ ဖန္တီးေရးသား လိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ မည္သူ႔ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ မွမထိခုိက္ပဲ သတိရျခင္းသက္သက္ ျဖင္႔ ေက်ာင္းသားဘဝ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ငယ္မူငယ္က်င္႔မ်ား ကို ေရာယွက္ ေရးသားလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္ )
ဗာလ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment