Monday, September 7, 2009

၁၂။ ကုိ၀င္းမင္းထြန္း ႏွင့္ မ၀ါ

အစ္ကိုႀကီးသဖြယ္ ျဖစ္ေသာ ကို ၀င္းမင္းထြန္းႏွင့္ မ၀ါ တို ့စံုတြဲက သူ တို ့အေႀကာင္းမေရးပါက မႏၱေလးမွ အင္တာနက္ဆိုင္ကိုပင္ ပိတ္ျပီးလာေရာက္ ျပသနာရွာမည္ ဟု ဆို ေသာေႀကာင့္ ယခုလို ေရးလိုက္ရပါသည္။
ေက်ာင္းဖြင့္ စက အေအးဆံုး (အျပင္ပန္း) ျဖစ္ေသာ ကို၀င္းမင္းထြန္း ကား ကြန္ပ်ဴတာတကၠသိုလ္ ကို ပိုင္ႏိုင္စြာ အသံုးခ်ႏိုင္သူ ျဖစ္သည္။ သူတို႔မွာ ေက်ာင္းေရာက္ကာစ ကပင္လွ်င္ အသက္၃၀ ေက်ာ္ ( ယခုဆို လွ်င္ ၄၂ ႏွစ္ ထင္ပါသည္ ) မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ :P ။ သူမ်ားလို ျပစ္မိေသာျမွားလူထိလည္း မမွားခဲ ့ေပ။ တိက်စြာ ခ်ိန္ရြယ္ အခ်ိန္ကိုက္ပစ္၊ ပစ္ျပီး မွန္လာေသာ သားေကာင္ကို စနစ္တက် သို မွီး ျပီး ပိုင္နိဳင္စြာအသံုး ခ်ႏိုင္ခဲ ့သည္။ ျပိဳင္ဘက္မ်ားေနာက္ေကာက္က်ခဲ့ရေပသည္။ ခ်ိန္ပါျငိမ္းခ်မ္းတို႔ ၏ ၾကိတ္၍ အားက် ရသူျဖစ္သည္။
၄င္းသည္ ဆုလာဘ္တည္းဟူေသာ ပစ္မွတ္မ၀ါ ႏွင္ ့ လူၾကီးဘာဝ ခ်စ္ရည္မွ်ခဲ ့ႀကေပသည္။ ျမားရွင္က ပိုင္ႏိုင္ေအာင္ပစ္သည္ေလာ၊ ပစ္မွတ္က ျမားေရွ ့ေရာက္လာသည္ေလာ ကာယကံရွင္မ်ား အသိဆံုးျဖစ္သည္။
၄င္းတြင္အားနည္းခ်က္တစ္ခု ရွိေလသည္။ ၄င္းမွာ ေသာက္စားမွု မရွိျခင္းတည္း။ သို ့ျဖစ္ရာ ငျဖိဳး ႏွင့္ ႏွိုင္းယွဥ္လွ်င္ ကင္းျဖစ္ႏိုင္ေသာ အရည္အခ်င္းရွိပါလွ်က္ ေနာက္ေကာက္က်ခဲ့သည္။ (ထို စဥ္က ဆရာမ်ားသည္ ေသာက္စားျခင္းကို အားေပးလွသည္မဟုတ္ေသာ္လည္း ေသာက္စားတတ္သူမ်ား ႏွင့္ ပို ၍ ရင္းႏွီးေပသည္။ဤကားစကားခ်ပ္)။ အနည္းဆံုး ေသာက္မ်ား စားတတ္လွ်င္ သက္ခိုင္ ၊ ဆင္ႀကီး ၊ ငျဖိဳး တို ့ ထက္ပင္ ေက်ာ္တက္၍ လူလည္မ်ိဳးဆက္ေလာက္ နီးနီး ဤ ဘေလာ ့တြင္ပင္ မင္းသားျဖစ္ေနေလာက္ျပီ။
အေနေအးေသာ္လည္း ကုပ္ကျမင္းဟု ဘြဲ ့ထူးႀကီး ႏွင္းအပ္မခံရပါ။ သနားဖြယ္ရာတည္း။ ယခု အခါမွ ေသာက္စား၍ မင္းသားလုပ္ခ်င္ေသး လွ်င္ လည္း မ၀ါ ႏွင့္သတ္ရေပေတာ့မည္။ ယခု post ကို ဖတ္ရင္း ငါ သာေသာက္စား ခဲ ့လွ်င္ ကြန္ပ်ဴတာ တၠသိုလ္ဘြဲ ့အျပင္ အမ်ားလို ဘြဲ ့ထူး တစ္ခု တပ္ခံေနရေလာက္ျပီ ဟူ ၍ ေနာင္တရေနမည္မွာ ေသခ်ာလွေပသည္။

ဗာလ

0 comments:

Post a Comment