ကြန္ပ်ဴတာ တကၠသိုလ္ ၏ဒုတိယေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုမွာ ဖဲသမား မ်ား ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ၄င္းဖဲသမားမ်ား စတင္ျဖစ္ေပၚလာေစသူမွာ လွုိင္မ်ိဳး ေခၚဂ်ပု ဆိုသူျဖစ္ေလသည္။ ၄င္းက လိုင္းစံုသူျဖစ္သည္။ အရက္ေကာင္းမ်ားလည္း ေသာက္ႏိုင္သူ ျဖစ္ပါလွ်က္
သူငယ္ခ်င္းမ်ား ႏွင့္ BE ေသာက္ရန္လည္း၀န္မေလးလွ။ ထို စဥ္က ငျဖိဳး မွာ ေက်ာင္းဖြင့္ စ ဂိုက္ေပးယင္း စီးကရက္ ကို လက္ႀကားညွပ္ ကာ canteen တြင္ထိုင္၍ ဖြာျပသည္။ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ ဂိုက္ခ်ိဳး ျခင္းျဖစ္သည္။
ေရခဲေတာင္စီးကရက္မဟုတ္ေစကာ မူ London ေအာက္ ေတာ့မဆင္း ဟူ၍ မေသာက္တတ္ေသာ္လည္း ဖြာျပေလသည္။၄င္းကို လွုိင္မ်ိဳးက
" ေဆးလိတ္သမား စစ္ စစ္ ဆို တာ ဖက္ႀကမ္း လည္း ေသာက္တတ္ရတယ္ကြ၊ မင္း လို ပဲမ်ားတဲ့ေကာင္ ေဆးလိပ္နဲ ့မတန္ဘူး။ ေပးစမ္း ငါ့ကို" ဟု ၍ ယူ ေသာက္လိုက္သည္။ ဂိုက္ေပးေနေသာ ငျဖိဳး မွာ ရွက္ရွက္ ႏွင့္
"ငါေဆးလိပ္ေသာက္လာတာႀကာပါျပီ ကြ" ဟု ေျပာျပီး ေနာက္ လွုိင္မ်ိဳး ေရွ ့မေသာက္ရဲေတာ့ေပ။ ျမန္မာျပည္မွ ေဆးလိပ္ႀကိဳက္သူ မွန္ လွ်င္ မည္သူမွ် ဖက္ႀကမ္းကို ပစ္၍မရေပ။ မည္မွ်ပင္ ပိုက္ဆံေပါေနပါေစ ။ ဖက္ႀကမ္း ေတြ ့လွ်င္ လည္း ေကာက္ဖြာလုိက္ခ်င္သည္သာ။( ဇာနည္ကို တစ္ေယာက္ ညဘက္ေဆးလိပ္မရွိေတာ့သျဖင့္ အေပၚထပ္မွပစ္ခ်ထားေသာ ဖက္ႀကမ္းေဆးလိပ္တို မ်ား ကို ၀ရန္တာ ေခါင္မိုးေပၚသို ့တက္ေကာက္ဖူးသည္။ ကံေကာင္း၍ ျပဳတ္မက်ျခင္းတည္း။) သက္ခိုင္၊ မ်ိဳးဆက္ႏွင္႔ ခါးသိန္းသန္း တို႔ကား ေဆးလိပ္ငတ္လာလွ်င္ အိမ္သာထဲမွ သူမ်ားလႊင္႔ပစ္ထားေသာ ဖက္ၾကမ္းမ်ားပါမက်န္လိုက္ရွာေသာက္တတ္ေလသည္။
လွိုင္မ်ိဳး ၏ဗီဇမွာ ေလာင္းကစားျခင္းျဖစ္သည္။ ေလာင္းကစားမည္မွ်ဝါသနာ ထံုသနည္း ဆိုလွ်င္ ေရွ႔ကျဖတ္သြားေသာကားပါမက်န္ ေလာင္းကစား၏။ ကားနံပါတ္ကို သူကေရွ႔ႏွစ္လံုးယူ၊ ေနာက္တေယာက္ကို ေနာက္ႏွစ္လံုး ယူခိုင္းကာ ေလာင္းကစားျခင္းျပဳ၏။ ေပါင္းေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား မွာ ငမြဲမ်ားျဖစ္ေလရာ မည္သူမွ် ေလာင္းကစားလုပ္ႏိုင္ျခင္းမရွိ။ သို ့ေသာ္လွိုင္မ်ိဳးက ေတာ့မေလ်ာ့ ။ ႏွဖူးေတာက္ေႀကးဆို ျပီး ဖဲရိုက္သည္။ ဖဲမရိုက္တတ္ေသး ေသာသူကို လည္း လြယ္ကူေသာ ရွမ္းကိုးမီးသင္ေပး၍ ရိုက္သည္။ ႏွဖူးေတာက္ေႀကးမွ်ျဖစ္ရာ လူတိုင္းေဆာ့ ႀကသည္။ အစကေတာ့ အသာအယာေတာက္ႀကသည္။ ေနာက္ေတာ့ ရန္ျငိဳးမ်ား ျဖစ္လာျပီး အသားကုန္တြယ္ႀကရာ ပြဲျပီးလွ်င္ ႏွဖူး မွာဘု ကိုယ္စီႏွင့္။ ေနာက္ေတာ့ လူတိုင္း လက္ေတာက္ သည္ကို ေလ့က်င့္ႀကရသည္။ ကိုယ့္ဘက္ကအသာရေစဖို ့ သူ မ်ားကို ဂလဲ့စားေျခဖို ့canteen ထိုက္လွ်င္လည္း ခံု ကို လက္ျဖင့္ေတာက္ေနရသည္။ အုတ္နံရံလည္း ေတာက္သည္။ေျပာစမွတ္စကား တစ္ခုမွာ ထိထိမိမိ တခ်က္ ဟူ၏။
ပဲခုူးသားသိန္းသန္းသြင္ မွာ အခံရဆံုးျဖစ္သျဖင့္ ေရတိုင္ကီသံေပပါကို ပင္ အျမဲ ေတာက္၍ ေလ့က်င့္သည္။သက္ခိုင္က အရက္ပုလင္းကို ျခင္ေထာင္ေပၚဆြဲထားျပီး ႏွဖူးႏွင့္တိုက္ကာခံႏိုင္ရည္တိုးေအာင္ပါလုပ္ထားသည္။ အားလံုး လက္လည္းတက္လာျပီး ေနာက္ ဖဲတစ္ပြဲတိုင္း နဖူးမ်ား ေရာင္ကိုင္းသည္အထိ ျဖစ္ႀကရေလသည္။ မ်ိဳးဆက္ကား သူမ်ားကိုေတာက္ရလွ်င္ ျပံဳးျဖီးျဖီးၾကီး ေနသေလာက္ သူခံရမည္႔ အလွည္႔တြင္ အလြန္ညစ္တတ္ေလသည္။ နဖူးမေတာက္ရေသးခင္ ေရွ႔သို႔တိုးလိုက္ ေနာက္သို႔ေရႊ႔လိုက္လုပ္ျပီး ေတာက္မည္႔သူ ခ်ိန္သားမကိုက္ေအာင္လုပ္တတ္သည္။ အဆိုးဆံုးမွာ ဖဲခိုးျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစကာ သူ႔အား ငတို မ်ိဳးဆက္ဟုလည္းေခၚၾကသည္။ ဖဲ၀ိဇၹာ လိွုင္မ်ိဳးမွာလည္း မလြတ္ပါ။ မူးျပီး ဖဲရိုက္သျဖင့္ မႀကည့္ႏုိင္ေတာ့ပဲ လူလည္ မ်ိဳးဆက္ ၏ဖဲခိုးျခင္းဒဏ္ေႀကာင့္ အျမဲအတြယ္ခံရသည္။ လိွုင္မ်ိဳး မွာ ေလာင္းကစား ၀ါသနာႀကီး ရာ သူ ့အိမ္မွာ လည္း ကြန္ပ်ဴတာတၠသိုလ္ (အမ်ိဳးသားေက်ာင္း) ဟု ပင္ေခၚႏိုင္ေလာက္ေပသည္။ မနက္ ဆရာၾကီးေက်ာင္းသြားခ်ိန္တြင္ က်န္ေသာေက်ာင္းသားမ်ား ဆရာၾကီးအိမ္တြင္ေရာက္ရွိေနတတ္ၾကေပသည္။
ဗာလ/ဒိုက္စ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comments:
ငါx မသား
Post a Comment