၅။ ခါးဆရာ သိန္းသန္း

ခါးဆရာ ဆိုလို႔ ခါးပိုက္ႏိႈက္ဟု မယူဆေစလိုပါ၊ အက်ယ္ကို ရွင္းပါမည္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထိုမႏၱေလး ကြန္ျပဴတာတကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတာ္ မဟာၾကီးတည္ရွိရာ ဂႏိုင္ေတာၾကီး သည္ မႏၱေလးႏွင္႔ အလြန္ေဝးေပရကား ကၽြန္ေတာတို႔လို နယ္မွလာေရာက္ သူမ်ားအဖို႔ ေက်ာင္းဝင္းထဲမွာပင္ နားလည္မႈယူ၍ စက္မႈေက်ာင္းသားမ်ား အေဆာင္တြင္ အခန္းယူေနထိုင္ခဲ႔ရပါသည္။ ထိုေမာင္မယ္သစ္လြင္ ၾကိဳဆိုပြဲမနက္ အေစာတြင္ ပဲခူးသား သိန္းသန္းသည္ ဆိုင္ကယ္တစင္းျဖင္႔ အေဆာင္ဝင္းထဲ ဝင္လာခဲ႔သည္...၄င္းစီးနင္းပံု မွာ လြန္စြာ ကပ္ေသာ ျမင္းကို စီးနင္းေနေသာ ေဂ်ာ္ကီႏွင္႔ တူေပသည္။ သင္းစီးမွစီးတတ္ပါ၏ေလာ ဟု ေတြးမိခဲ႔ေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေမာင္မယ္သစ္လြင္ပြဲက်င္းပရာ မိန္းေဘလ္ဒင္ သို႔ သြားရန္လာေခၚ ျခင္းျဖစ္သည္၊ ကၽြန္ေတာ႔မွာ လိုက္သြားရေကာင္းႏိုးႏိုး၊ မလိုက္ျပန္ရင္လဲ အားနားစရာ ေကာင္းေနျပန္...သူ႔မွာ တကူးတက လာေခၚျခင္းျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္ ၄င္းစီးနင္းပံု ၾကည္႔ရသည္မွာ မ်ားစြာ မသကႍာစရာ ေကာင္းလွသည္၊ 'သယ္ရင္း မင္းဘယ္တံုးကတည္း ကဆိုင္ကယ္စီးတတ္တာလဲ ' ‘အာ ဆိုင္ကယ္ စီးတာ ဘာခက္တာလိုက္လို႔ ၊မင္း မစီးတတ္ရင္ ငါသင္ေပးမယ္ ’ဆိုင္ကယ္ကို စီးမယ္ဆိုရင္ မင္း အရင္ဆံုး ဂရုစိုက္ရမွာ ခါး ကြ၊ ခါးနဲ႔ ထိန္းရတယ္ ’ ဟိုက္...ရွာလပတ္ရည္ သူေျပာမွ သတိထားမိေတာ႔တယ္.... အင္း ခါး ခါး၊ အဲဒါနဲ႔ အႏွီသေကာင္႔သား ေနာက္ကခြ ၍လိုက္လာမိသည္။ မိန္းေဘလ္ဒင္ အနား L ပံုစံ အေကြ႔နားေရာက္ေရာ ေဟာ ေက်ာင္းသား/သူ အသစ္ေတြ နဲနဲေနာေနာမဟုတ္ လမ္းေလွ်ာက္လာၾကတာေတြ႔ ရတယ္လမ္းမေပၚမွာ ဆိုင္ကယ္ဆိုလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစင္းသာ ရွိတယ္.... အားလံုး က သတိထားဝိုင္းၾကည္႔ေနၾကတံုး ခါးဆရာ သိန္းသန္း L ပံုစံအေကြ႔ ကိုျဖည္းညွင္းစြာ ေကြ႔ရင္းေကြ႔ရင္း ေရေျမာင္းထဲ ေရေသာက္ဆင္းသြားပါေရာ အားလံုး ရဲ႔ဝိုင္းေအာ္သံ က်ျပီက်ျပီ ဆိုတာပဲ ၾကားလိုက္ရပါတယ္...။ႏွစ္ေယာက္ လံုး ပုဆိုးနဲ႔ ပါ...ပုဆိုးကၽြတ္သြားလား၊ဘာလား မမွတ္မိေတာ႔ပါ၊ ရွက္ရွက္နဲ႔ ခါးဆရာ သိန္းသန္း ကို သာ “ --ီး ခါးအဓိ က ပါလား”